Προτεινόμενο θέμα για την Ειδική Συνεδρίαση Λογοδοσίας του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου 27-8-2025: «Για τα οξυμένα προβλήματα με την έλλειψη και ποιότητα νερού στην Περιφέρεια Πελοποννήσου και τα κυβερνητικά σχέδια παραπέρα εμπορευματοποίησης του νερού».

 

Η Λαϊκή Συσπείρωση Πελοποννήσου για ακόμη μια φορά θέτει προς συζήτηση το οξυμένο και ιδιαίτερα κρίσιμο ζήτημα της ύδρευσης και άρδευσης στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, το οποίο αφορά άμεσα τις βασικές λαϊκές ανάγκες, τη δημόσια υγεία, την αγροτική παραγωγή και συνολικά την ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Για μια ακόμα χρονιά σε πολλές περιοχές της Περιφέρειας παρουσιάζονται μια σειρά από σοβαρά προβλήματα τόσο στην επάρκεια όσο και στην ποιότητα του πόσιμου νερού. Υπάρχουν καταγγελίες για νερό ακατάλληλο προς πόση, με προβλήματα ρύπανσης ή και υψηλής περιεκτικότητας σε νιτρικά και άλλες επιβαρυντικές ουσίες, αλλά και για συνεχείς διακοπές υδροδότησης ιδιαίτερα σε τουριστικές ή αγροτικές περιοχές κατά τους θερινούς μήνες.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Δήμου Βέλου – Βόχας στην Κορινθία όπου το νερό ύδρευσης όχι μόνο είναι ανεπαρκές για να καλύψει τις βασικές ανάγκες αλλά είναι και επικίνδυνο για την δημόσια υγεία, καθώς έλεγχοι της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας επιβεβαίωσαν ότι το δίκτυο ύδρευσης σε περιοχές όπως το Βέλο, το Βραχάτι, το Ζευγολατιό και το Κοκκώνι περιέχει επικίνδυνα μικρόβια και χημικές ουσίες.

Στην Περαχώρα Λουτρακίου ζεστό νερό τρέχει από τις βρύσες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, εδώ και πέντε χρόνια, εξαιτίας αστοχίας του νέου δικτύου ύδρευσης, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητα των κατοίκων και την δημόσια υγεία.

Σε πολλές περιοχές στην Πελοπόννησο εντοπίζονται αντίστοιχα προβλήματα επάρκειας και ποιότητας του νερού, που κρίνεται ακατάλληλο όχι μόνο για πόση αλλά και για βασικές χρήσεις υγιεινής και καθαριότητας.

Αλλά και στο ζήτημα της άρδευσης τα προβλήματα παραμένουν ιδιαίτερα οξυμένα καθώς  όλο και περισσότεροι βιοπαλαιστές αγρότες έρχονται αντιμέτωποι με μεγάλες ζημιές στην παραγωγή και τις καλλιέργειές τους εξαιτίας της έλλειψης και της ποιότητας του νερού, καθώς  και του ολοένα και μεγαλύτερου κόστους άρδευσης. 

Σε πολλές περιοχές υπάρχει έντονο το πρόβλημα της υφαλμύρωσης όπως για  παράδειγμα ο  Αργολικός Κάμπος, το Παράλιο Άστρος κ.α., ενώ επεκτείνονται όλο και περισσότερο οι ζώνες όπου τα νερά χαρακτηρίζονται ακατάλληλα για οικιακή και αγροτική χρήση.

          Την ίδια στιγμή που υπάρχουν αυτά τα τεράστια προβλήματα, πολλά από τα έργα για την κάλυψη των αναγκών σε ύδρευση και άρδευση, εξακολουθούν να «καρκινοβατούν» για πολλά χρόνια ως προς την κατασκευή τους, όπως είναι π.χ. το φράγμα Ασωπού στην Κορινθία, άλλα δεν έχουν ξεκινήσει, όπως π.χ. το φράγμα της Κελεφίνας στη Λακωνία, το φράγμα Τζερτζελιάς στην Αργολίδα, ενώ πολλά που έχουν ήδη ολοκληρωθεί δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες υποδομές και δίκτυα για να φθάσει το νερό στα χωράφια (Φιλιατρινό φράγμα, Λίμνη Τάκα, Δόξα κ.α.).

Πολλές επίσης από τις υποδομές που μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα έλλειψης νερού,  είναι εγκαταλειμμένες στην μοίρα τους, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το έργο του Αναβάλλου στην Αργολίδα, που εδώ και 55 χρόνια δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική παρέμβαση, με τα προβλήματα σε αυτό να είναι πολύ μεγάλα ακόμη και σε στατικά ζητήματα του κτιρίου του, αλλά και άλλες υποδομές όπως το δίκτυο του ΑΟΣΑΚ στην Κορινθία όπου οι αγρότες πληρώνουν τέλη χωρίς να ποτίζουν!

Αποδεικνύεται για ακόμη φορά ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όπου το νερό δεν αντιμετωπίζεται ως αγαθό αλλά ως εμπόρευμα, οι όποιες δυνατότητες για επαρκές και ποιοτικό νερό θυσιάζονται στον βωμό του κέρδους. Αντί για τα απαραίτητα έργα αξιοποίησης των υδάτινων πόρων, εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα κλπ, προκρίνονται έργα στη λογική του επιχειρηματικού κέρδους όπως για παράδειγμα οι κοστοβόρες και μη βιώσιμες μονάδες αφαλάτωσης, που θα πληρώσουν πανάκριβα οι βιοπαλαιστές αγρότες και τα λαϊκά στρώματα για την εγκατάστασή και την λειτουργία τους.

Περιφέρεια και Δημοτικές αρχές αντί να πιέσουν για γενναία χρηματοδότηση των υποδομών από τον κρατικό προϋπολογισμό, στην ουσία υλοποιούν κατά γράμμα την πολιτική εμπορευματοποίησης του νερού και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Σε πλήρη εφαρμογή της αρχής για "ανάκτηση κόστους" μια σειρά δημοτικές αρχές προχωρούν σε ολοένα και μεγαλύτερες αυξήσεις των τιμολογίων ύδρευσης, μετακυλώντας το κόστος στα λαϊκά στρώματα, όπως είναι για παράδειγμα ο Δήμος Μεγαλόπολης όπου προχωρά αυτό το διάστημα σε τεράστιες αυξήσεις των τελών ύδρευσης επικαλούμενος «παρατεταμένη ανομβρία, κατασπατάληση, υδροκλοπές, παλιό/εγκαταλελειμμένο δίκτυο», σε μια περιοχή που θεωρείται πλούσια σε υδάτινα αποθέματα.

Μέσα σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, η κυβέρνηση της Ν.Δ. συνεχίζοντας την πολιτική όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, αντί να δώσει λύσεις με έργα υποδομών, χρηματοδότηση και ενιαίο σχεδιασμό, προχωρά τα σχέδιά της για παραπέρα εμπορευματοποίηση του νερού, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ, με πρόσχημα την «ορθολογική διαχείριση».

Οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί, με την «Εθνική Στρατηγική για τα Ύδατα» που παρουσιάστηκε πρόσφατα, περιλαμβάνουν σχέδια συγχώνευσης των υπηρεσιών και φορέων ύδρευσης και άρδευσης (ΔΕΥΑ, ΤΟΕΒ, ΓΟΕΒ) σε Ανώνυμες Εταιρείες ανά υδατικό διαμέρισμα, με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή και την λειψυδρία και κριτήριο τη λεγόμενη «βιωσιμότητα», που στην ουσία οδηγούν σε συγκεντροποίηση, ιδιωτικοποίηση και παραπέρα εμπορευματοποίηση του νερού.

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση αξιοποιεί τον κίνδυνο της λειψυδρίας για να μετατρέψει το νερό σε όλο και πιο ακριβό εμπόρευμα και να διασφαλίσει την κερδοφορία των ΑΕ που θα αναλάβουν τη διαχείρισή του, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Ιδιαίτερα δε για τους βιοπαλαιστές αγρότες αυτή η επιλογή θα έχει ως συνέπεια νέα αύξηση στο κόστος παραγωγής χωρίς φυσικά να λύνει και τα σοβαρά προβλήματα επάρκειας.

Το ζητούμενο όμως, δεν είναι άλλο ένα μοντέλο διαχείρισης της πολιτικής της εμπορευματοποίησης του νερού, πόσο μάλλον ένα μοντέλο στα πρότυπα της ΔΕΗ, με τα γνωστά αποτελέσματα για τις τσέπες των λαϊκών νοικοκυριών, αλλά η πραγματοποίηση όλων των αναγκαίων έργων υποδομής, η οποία προσκρούει σε αυτήν ακριβώς την πολιτική και τα κριτήρια του κόστους-οφέλους.

Με βάση τα παραπάνω ρωτάμε την Περιφερειακή Αρχή:

-         Ποια μέτρα θα πάρει από την πλευρά της ώστε να αντιμετωπιστούν τα οξυμένα προβλήματα με την επάρκεια και την ποιότητα του νερού που παρουσιάζονται σε διάφορες περιοχές της Περιφέρειας Πελοποννήσου σε ύδρευση και άρδευση;

-         Σε ποια φάση βρίσκονται τα μεγάλα έργα (φράγματα, δίκτυα, κλπ) ως προς την υλοποίησή τους, καθώς και η επαρκής συντήρηση στις υπάρχουσες υποδομές;

-         Πως τοποθετείται σε σχέση με τα κυβερνητικά σχέδια για συγχώνευση των σημερινών παρόχων και τη δημιουργία Ανώνυμων Εταιρειών σε Ύδρευση και άρδευση;

Επίσης, είναι επιτακτική ανάγκη τόσο η Περιφερειακή Αρχή όσο και συνολικά το Περιφερειακό Συμβούλιο να τοποθετηθεί στα εξής ζητήματα:

·        Να εκφράσει την πλήρη αντίθεσή του σε κάθε προσπάθεια εμπορευματοποίησης του νερού, μέσα από ιδιωτικοποιήσεις, ΣΔΙΤ ή διαχείριση από επιχειρηματικούς ομίλους.

·        Να διεκδικήσει από την κυβέρνηση και τους αρμόδιους κρατικούς φορείς:

Ø Άμεση χρηματοδότηση και υλοποίηση έργων ύδρευσης και άρδευσης σε όλη την Περιφέρεια, με έμφαση στις περιοχές που αντιμετωπίζουν σήμερα τα πιο οξυμένα προβλήματα.

Ø Αντικατάσταση και συντήρηση δικτύων ύδρευσης για εξασφάλιση ποιοτικού και ασφαλούς πόσιμου νερού για όλους.

Ø Μέτρα προστασίας και εμπλουτισμού των υδροφορέων, για αντιμετώπιση φαινομένων όπως η υφαλμύρωση.

Ø Διασφάλιση φθηνού και επαρκούς νερού άρδευσης για τους αγρότες, ώστε να διατηρηθεί η αγροτική παραγωγή και το εισόδημά τους.

Ø Εκπόνηση συνολικού σχεδίου διαχείρισης υδάτων που να στηρίζεται στις λαϊκές ανάγκες και όχι στην επιχειρηματική κερδοφορία.

·        Να απαιτήσει τη θεσμική διασφάλιση του νερού ως κοινωνικού αγαθού και όχι ως εμπόρευμα.

 

 

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης

 

Νίκος Κουτουμάνος

 

Γιάννης Κελλάρης

Προτεινόμενο θέμα για την Ειδική Συνεδρίαση Λογοδοσίας του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου 27-8-2025: «Ανάγκη δημιουργίας και άμεσης εξασφάλισης δωρεάν φοιτητικής στέγασης σε όλες τις πόλεις της Πελοποννήσου που λειτουργούν Πανεπιστημιακά Τμήματα».

 

Η Περιφέρεια να πάρει μέτρα για το οξυμένο πρόβλημα της φοιτητικής στέγης.

 

Επανερχόμαστε στο εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα της φοιτητικής στέγης, ένα πρόβλημα που κάθε χρόνο γίνεται εντονότερο και για χιλιάδες φοιτητές και τις οικογένειές τους αποτελεί παράγοντα αποτροπής για τις σπουδές. Παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες, όπως η αγορά ενός κτιρίου στην Τρίπολη για φοιτητική στέγη, στην πραγματικότητα η Πελοπόννησος παραμένει με ανύπαρκτες ή ελάχιστες εστίες, χωρίς καμία συγκροτημένη πολιτική για την κάλυψη της στεγαστικής ανάγκης των φοιτητών.

 

Η πραγματικότητα σε πανελλαδικό επίπεδο:

·        Μόνο το 6% των φοιτητών που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους έχουν πρόσβαση σε φοιτητικές εστίες. Οι πρωτοετείς σε ακόμη μικρότερο ποσοστό.

·        17 φοιτητουπόλεις δεν διαθέτουν καμία φοιτητική εστία.

·        Το φοιτητικό στεγαστικό επίδομα φτάνει μόλις τα 125–166€/μήνα.

·        Το μέσο ενοίκιο γκαρσονιέρας φτάνει τα 400–500€, ενώ το συνολικό μηνιαίο κόστος σπουδών ξεπερνά τα 900€.

Στην Πελοπόννησο:

·        Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου δέχεται φέτος πάνω από 3.200 φοιτητές σε Καλαμάτα, Τρίπολη, Σπάρτη, Ναύπλιο και Κόρινθο.

·        Η μοναδική φοιτητική εστία στην Καλαμάτα δεν καλύπτει ούτε το 10% των φοιτητικών αναγκών. Στις άλλες πόλεις δεν υπάρχει απολύτως καμία.

·        Τα ενοίκια για μικρά σπίτια 30–40 τ.μ. ξεπερνούν τα 300€, χωρίς κοινόχρηστα και λογαριασμούς. Σε πόλεις όπως το Ναύπλιο ή η Καλαμάτα, οι τιμές είναι αντίστοιχες ή και υψηλότερες από την Αθήνα. Η αναζήτηση στέγης έχει εξελιχθεί σε «μαραθώνιο» για τους φοιτητές, και τις οικογένειες τους, που πληρώνουν ακριβά τις δήθεν «δωρεάν» σπουδές. Ακόμα και αν νοικιάσουν σπίτι, οι φοιτητές καλούνται να το «αδειάσουν» Μάιο ή Ιούνιο εν μέσω εξεταστικής.

 

Οι οικογένειες των φοιτητών είτε δεν στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν, είτε αναγκάζονται να χρεωθούν. Πολλοί φοιτητές εργάζονται από το πρώτο εξάμηνο για να αντεπεξέλθουν. 

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, καθώς οι φοιτητές βρίσκονται αντιμέτωποι με μια εκρηκτική καθημερινότητα. Στη μοναδική φοιτητική εστία που υπάρχει στην Καλαμάτα οι φοιτητές αναγκάζονται να μένουν σε δωμάτια χωρίς θέρμανση/ψύξη, αντιμετωπίζουν αναγκαστική απομάκρυνση το καλοκαίρι και αβεβαιότητα για τη συνέχιση της διαμονής τους την επόμενη χρονιά, αναγκάζονται να πληρώνουν απαράδεκτο χαράτσι για την εισδοχή τους στην φοιτητική εστία.

Την ίδια στιγμή, η Περιφερειακή Αρχή δεν έχει αναλάβει καμία ουσιαστική πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Υιοθετεί τη λογική της «ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας» μέσω των φοιτητών, παρακάμπτοντας τις βασικές ανάγκες τους.

 

Η Λαϊκή Συσπείρωση υιοθετεί τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος και απαιτεί:

·        Άμεση εισδοχή φοιτητών στην φοιτητικη εστία Καλαμάτας, δωρεάν χωρίς υποχρέωση σε χαράτσι εγγύησης, με άνοιγμα των αιτήσεων πριν την έναρξη του εξαμήνου.

·        Αξιοποίηση δημόσιων και πανεπιστημιακών κτιρίων για τη στέγαση όσων φοιτητών έχουν ανάγκη, με κρατική ευθύνη.

·        Ανέγερση νέων, σύγχρονων φοιτητικών εστιών σε όλες τις πόλεις της Περιφέρειας που λειτουργούν τμήματα του Πανεπιστημίου με ευθύνη του κράτους – όχι με ΣΔΙΤ, όχι με ενοίκια, όχι με εργολάβους.

·        Αύξηση του μηνιαίου στεγαστικού επιδόματος και διεύρυνση των δικαιούχων.

·        Δωρεάν σίτιση, μετακίνηση και internet για όλους τους φοιτητές.

·        Ένταξη της φοιτητικής στέγασης στο κοινωνικό τιμολόγιο – κατάργηση των φόρων κατανάλωσης και ΦΠΑ σε ενέργεια και θέρμανση.

·        Δικαίωμα μετεγγραφής για όλους όσοι το έχουν ανάγκη, με διεύρυνση των κοινωνικών και οικονομικών κριτηρίων και κατάργηση των "κόφτηδων".

Σήμερα είναι ρεαλιστικό και απολύτως αναγκαίο το δικαίωμα κάθε φοιτητή και φοιτήτριας να έχει δωρεάν στέγη για να μπορεί να σπουδάζει απρόσκοπτα. 

 

Ερωτάται η Περιφερειακή Αρχή Πελοποννήσου:

 

- Τι συγκεκριμένες ενέργειες έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα για τη δημιουργία μόνιμων, δημόσιων και δωρεάν φοιτητικών εστιών σε κάθε πόλη της Πελοποννήσου όπου λειτουργεί Πανεπιστημιακό Τμήμα;

- Προτίθεται να προχωρήσει σε ενέργειες για να εξασφαλιστεί το δικαίωμα κάθε φοιτητή και φοιτήτριας στην Περιφέρεια Πελοποννήσου να έχει δωρεάν στέγη κατά την διάρκεια των σπουδών του;

 

 

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι

της Λαϊκής Συσπείρωσης

 

Νίκος Κουτουμάνος

Γιάννης Κελλάρης

Σχόλιο: 674.000 χιλιάδες ευρώ για τουριστικά «φρού - φρού και αρώματα»!

Η Περιφερειακή Αρχή Πελοποννήσου ενέκρινε 674.000 ευρώ για υπηρεσίες τουριστικής προβολής μέχρι το τέλος του έτους. Πρόκειται για «δράσεις διεθνούς δικτύωσης», «παραγωγή οπτικοακουστικού περιεχομένου για τουριστικές καμπάνιες προβολής» για διαφήμιση σε κανάλια τρίτων και άλλα παρόμοια.

Το ποσό αυτό δίνεται απλόχερα την ώρα που «δεν υπάρχει φράγκο» για να καλυφθούν βασικές λαϊκές ανάγκες, όπως τώρα, η πρόσληψη κτηνιάτρων για να σταθούν στο πλευρό των κτηνοτρόφων που δοκιμάζονται από τη ζωονόσο του άνθρακα ή για να αποζημιωθούν οι κτηνοτρόφοι για τα ζώα που θανατώνονται, έχει όμως εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για «φρού φρού και αρώματα».

Η προτεραιότητα Κυβέρνησης -  Περιφέρειας είναι ξεκάθαρη: προβολή και βιτρίνα για τους επιχειρηματίες, εγκατάλειψη για τους βιοπαλαιστές.

 

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ Λ.Σ. «Ενημέρωση και μέτρα για κρούσματα της νόσου «άνθρακας» στην περιοχή της Τριφυλίας»

 

Η Λαϊκή Συσπείρωση Πελοποννήσου ζητά επίσημη ενημέρωση από την Περιφερειακή Αρχή σχετικά με δημοσιεύματα για  κρούσμα της επικίνδυνης ζωανθρωπονόσου "άνθρακας" (Bacillus anthracis) σε κτηνοτροφική μονάδα ή περιοχή της Τριφυλίας, στη Μεσσηνία.

Η συγκεκριμένη νόσος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη τόσο για τα ζώα όσο και για τον άνθρωπο, και απαιτεί άμεσα μέτρα επιδημιολογικής επιτήρησης, απομόνωσης και πρόληψης της μετάδοσης.

Η υποβάθμιση τέτοιων περιστατικών συνιστά σοβαρή έκθεση σε κίνδυνο τόσο της δημόσιας υγείας όσο και του ζωικού κεφαλαίου της περιοχής.

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ευθύνη για την απαράδεκτη υποστελέχωση που επικρατεί στις Διευθύνσεις Κτηνιατρικής. Όπως όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έχουν αφήσει με ελάχιστους κτηνίατρους τις Περιφέρειες, πετώντας το μπαλάκι στους κτηνοτρόφους, με αποτέλεσμα εκπτώσεις σε ελέγχους, επιτήρηση κτλ. Με ένα κτηνίατρο στη ΔΑΟΚ Τριφυλίας και με 7 συνολικά στη Μεσσηνία δεν μπορούν να υλοποιηθούν ούτε τα απαραίτητα, όχι να υπάρχει επιτήρηση σε περιοχές, όπως οι συγκεκριμένη, που στο παρελθόν έχει ξαναδώσει αντίστοιχα κρούσματα.

Με βάση τα παραπάνω, ζητάμε να μας απαντήσετε στα εξής:

1.      Υπάρχει επιβεβαιωμένο κρούσμα άνθρακα σε περιοχή της Τριφυλίας;

2.      Πότε και πώς ενημερώθηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας;

3.      Ποια μέτρα έχουν ληφθεί για τη διαχείριση του περιστατικού και προς αποφυγή εξάπλωσής του; Οι εργαζόμενοι που ήρθαν σε επαφή με τα κρούσματα ήταν προστατευμένοι; Έγιναν έλεγχοι, απολυμάνσεις, ενημέρωση των κτηνοτρόφων και των κατοίκων;

4.      Έχει ενημερωθεί ο ΕΟΔΥ, το ΥΠΑΑΤ και άλλες αρμόδιες κεντρικές υπηρεσίες;

5.      Ποιο είναι το σχέδιο της Περιφέρειας για την προστασία της δημόσιας υγείας σε τέτοιες περιπτώσεις και ποιοι πόροι έχουν διατεθεί για την υλοποίησή του; Tι μέτρα πρόκειται να ληφθούν για την προστασία των κτηνοτρόφων, των εργαζομένων σε σφαγεία, των κτηνιάτρων άλλων εργαζομένων κλπ; Θα αναλάβει η Περιφέρεια την υλοποίηση όλου του αναγκαίου σχεδιασμού και τις δαπάνες για το έλεγχο της νόσου (πχ πλήρης στελέχωση της κτηνιατρικής υπηρεσίας, απολυμάνσεις - αποστειρώσεις,, μέσα ατομικής προστασίας, χορήγηση αντιβιοτικών και εμβολίων σε περίπτωση που κριθεί απαραίτητο κλπ);

6. Θα δοθούν άμεσες αποζημιώσεις και στο 100% της ζημιάς για τους πληγέντες, θα αναπληρωθούν οι απώλειες εισοδήματος την κτηνοτρόφων που θα προκύψουν από τη διαχείριση της νόσου;

 

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι

της Λαϊκής Συσπείρωσης

 

Νίκος Κουτουμάνος

Γιάννης Κελλάρης

Αίτημα Για Έκτακτη Σύγκληση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου

 

Η έναρξη της επίσημης διαβούλευσης για τα εργοστάσια καύσης απορριμμάτων στις 1 Αυγούστου αποδεικνύει αυτό που εδώ και καιρό επισημαίνουμε: η κυβέρνηση, με τη στήριξη επιχειρηματικών ομίλων και την ανοχή των Περιφερειακών Αρχών, δρομολογεί πλήρως τη μετατροπή των σκουπιδιών σε καύσιμη ύλη.

Η εξέλιξη αυτή εκθέτει τη διοίκηση της Περιφέρειας Πελοποννήσου, η οποία πριν έναν μήνα –με προκλητική στάση– δήλωνε ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο σχέδιο για την περιοχή. Σήμερα, όχι μόνο επιβεβαιώνεται ότι το σχέδιο προχωρά, αλλά και ότι οι Περιφέρειες καλούνται να συμβάλουν στον σχεδιασμό και στην επιλογή τοποθεσιών εγκατάστασης.

Η καύση απορριμμάτων σημαίνει νέες μπίζνες με τεράστια κέρδη για τους λίγους και ανυπολόγιστες συνέπειες για την υγεία του λαού και το περιβάλλον. Οι ευθύνες όσων στηρίζουν ή συγκαλύπτουν αυτούς τους σχεδιασμούς είναι τεράστιες.

          Αποδεικνύεται πλέον και επίσημα ότι η μέθοδος του ΣΔΙΤ Πελοποννήσου, που παρουσιάστηκε ως λύση για την «ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων», αποτελεί τον προθάλαμο για την καρκινογόνα καύση. Ο στόχος του 10% για υπόλειμμα προς ταφή μετατρέπεται σε εργαλείο για να γενικευτεί η καύση. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια συνειδητή επιλογή:

·  Στην ΕΕ τα σκουπίδια καίγονται συστηματικά εδώ και δεκαετίες, με επιβεβαιωμένα προβλήματα σε βάρος του περιβάλλοντος και της υγείας των λαών.

·  Προβλεπόταν από το ΕΣΔΑ του 2015 (ΣΥΡΙΖΑ) και από αυτό του 2020 (ΝΔ), και ας το "έπαιζαν" ανήξερα τα ντόπια στελέχη τους στην Περιφέρεια και τους Δήμους.

·  Οδηγεί στη δημιουργία ενός νέου κλάδου της οικονομίας με σίγουρη κερδοφορία για τους επιχειρηματικούς ομίλους και με την εγγύηση του κράτους. 

·  Οι επιχειρηματίες θα πληρώνονται και για να παραλαμβάνουν τα σκουπίδια- επιβαρύνοντας τους δημότες με νέα πανάκριβα Δημοτικά Τέλη (gate fee) εξασφαλίζοντας εγγυημένες ποσότητες ως πρώτη ύλη σε βάρος της ανακύκλωσης, και με την πώληση ενέργειας και μάλιστα σε σταθερές - προνομιακές τιμές! 

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει σοβαρές και διαχρονικές ευθύνες, καθώς το μοντέλο του ΣΔΙΤ που εφάρμοσε, γίνεται πλέον οδηγός για όλη τη χώρα, σαν απαραίτητος σταθμός πριν  την εφαρμογή της καρκινογόνου καύσης! 

Ζητάμε την άμεση και έκτακτη σύγκληση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, με μοναδικό θέμα την τοποθέτηση της Περιφέρειας σχετικά με την εγκατάσταση εργοστασίων καύσης στην περιοχή μας και την άρνηση κάθε εμπλοκής της Περιφέρειας σε τέτοιους σχεδιασμούς.

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ Λ.Σ.: Κόφτες και αποκλεισμοί στη μεταφορά μαθητών στη Μεσσηνία – Η Περιφέρεια θα βάλει πλάτη στην πολιτική των περικοπών που επιχειρεί η κυβέρνηση ή στις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών;

 

Με βάση τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας και αφορούν την προετοιμασία των διαγωνισμών για τη μεταφορά μαθητών, διαπιστώνουμε ότι τουλάχιστον στην Π.Ε. Μεσσηνίας προετοιμάζεται νέα επίθεση σε βάρος του εισοδήματος και των δικαιωμάτων των  μαθητών και των οικογενειών τους.

Συγκεκριμένα:

·       Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος περιορισμού του αριθμού των μαθητών που δικαιούνται δωρεάν μεταφορά με ειδικά μαθητικά δελτία (χωρίς εισιτήριο), ακόμα και σε περιοχές όπως η Καλαμάτα, όπου τα τελευταία χρόνια δεκάδες παιδιά μεταφέρονταν δωρεάν. Αντί το μέτρο να επεκταθεί για όλη τη διάρκεια της ημέρας και να καλύψει όλες τις ανάγκες των οικογενειών, φαίνεται ότι επιδιώκεται ο δραστικός περιορισμός του με διάφορα προσχήματα.

·       Προωθείται ο περιορισμός της χρήσης ταξί, παρότι σε αρκετές περιοχές –π.χ. Πολιανή Μεσσηνίας– η μεταφορά με ταξί ήταν η μόνη ασφαλής και πρακτική λύση. Παιδιά που μέχρι σήμερα μεταφέρονταν από την πόρτα του σπιτιού στο σχολείο, τώρα υποχρεώνονται να περπατούν εκατοντάδες μέτρα, ακόμα και μέσα σε κακοκαιρία, για να φτάσουν στη στάση του λεωφορείου και να επιστρέφουν στα σπίτια τους αργά το απόγευμα.

·       Επιλέγονται λύσεις που αυξάνουν την ταλαιπωρία και τον κίνδυνο για τους μαθητές: μεταφορές με λεωφορεία που κάνουν κύκλους από πολλά χωριά, μεταφορά παιδιών διαφορετικών ηλικιών (νήπια, μαθητές δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου και παιδιά με κινητικά προβλήματα) με το ίδιο όχημα, ακόμη και υποχρέωση νηπίων να περπατούν σε δρόμους χωρίς πεζοδρόμια επειδή τα λεωφορεία δεν φτάνουν στο νηπιαγωγείο (π.χ. Θουρία).

 

Τα παραπάνω αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου. Η μεταφορά μαθητών –μια βασική κοινωνική ανάγκη– αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση της ΝΔ ως πεδίο περικοπών, στο όνομα της "εξοικονόμησης πόρων", ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση σκορπά δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ, φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, για στήριξη στους βιομήχανους και τους κατασκευαστές.

Η Περιφερειακή Αρχή Πελοποννήσου καλείται να απαντήσει ξεκάθαρα:

1.    Ποια μέτρα παίρνει ώστε να εξασφαλιστεί ότι κανένα παιδί δεν θα αποκλειστεί από το δικαίωμα της δωρεάν, γρήγορης και ασφαλούς μεταφοράς;

2.    Πώς σκοπεύει να εξασφαλίσει την διεύρυνση του αριθμού των μαθητών που θα μετακινούνται ελεύθερα, όλη τη μέρα  με τα ΜΜΜ ώστε να καλύπτουν τις στοιχειώδης εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές ανάγκες τους; (φοίτηση στο σχολείο, στο φροντιστήριο, σε αθλητικές και λοιπές δραστηριότητες).  

3.    Σκοπεύει να διασφαλίσει την ορθολογική χρήση όλων των μέσων και τρόπων μεταφοράς που θα βάζει μπροστά τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους, ή θα υλοποιήσει την κυβερνητική κατεύθυνση για εξοικονόμηση πόρων, που σημαίνει  αποκλεισμό μαθητών από ορεινά ή απομακρυσμένα χωριά και τελικά, εγκατάλειψη και των τελευταίων νέων οικογενειών από αυτά;

4.    Πώς τοποθετείται απέναντι στην κυβερνητική πολιτική που μετράει τη μεταφορά των μαθητών με μελέτες "κόστους - οφέλους" με "κριτήρια οικονομικότητας, ασφάλειας και εξασφάλισης συνθηκών γνήσιου ανταγωνισμού" επιβαρύνοντας παραπέρα τις λαϊκές οικογένειες;

Η Λαϊκή Συσπείρωση απαιτεί να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των μαθητών και των οικογενειών τους στη μετακίνηση - δωρεάν, ασφαλής, καθολική μεταφορά, χωρίς αποκλεισμούς, περικοπές και "κόφτες".

 

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι

της Λαϊκής Συσπείρωσης

 

Νίκος Κουτουμάνος

Γιάννης Κελλάρης

Για την κυβερνητική φιέστα στα εγκαίνια του δρόμου Πάτρα - Πύργος

 

Η παρουσία του Πρωθυπουργού και κυβερνητικών στελεχών στα εγκαίνια του δρόμου Πάτρα – Πύργος, συνοδεία χειροκροτημάτων από τους μεγαλοκατασκευαστές και εργολάβους, αποτελεί ακόμα μία προκλητική φιέστα πάνω σε ένα έργο ανολοκλήρωτο και χρυσοπληρωμένο από τον ελληνικό λαό.

Οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια: το έργο αυτό έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί εδώ και δεκαετίες, όπως και το σύνολο του οδικού άξονα Πάτρα – Πύργος – Καλό Νερό – Τσακώνα, που διαχρονικά αποτελεί αίτημα των κατοίκων της Μεσσηνίας και της Ηλείας. Αντί γι’ αυτό, ο δρόμος αυτός βάφτηκε με το αίμα εκατοντάδων ανθρώπων όλα αυτά τα χρόνια, επειδή δεν θεωρούνταν «έργο προτεραιότητας» από το κράτος και τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου.

Πανηγυρίζουν για ένα δρόμο που ο λαός έχει ήδη πληρώσει αδρά την κατασκευή του, και καλείται να συνεχίσει να το πληρώνει και στη χρήση του. Μόλις πριν λίγους μήνες, με απόφαση του Υπουργείου Υποδομών, δόθηκαν 115 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον της αρχικής σύμβασης στους κατασκευαστικούς ομίλους, μαζί με 27 εκατομμύρια ευρώ μπόνους για να τελειώσει –υποτίθεται– το έργο τρεις μήνες νωρίτερα. Την ίδια στιγμή, το τμήμα Πύργος – Καλό Νερό – Τσακώνα – ίσως το πιο επικίνδυνο κομμάτι – μένει εκτός έργου, με πρόσχημα τη λογική του «κόστους – οφέλους», δηλαδή τη λογική ότι οι ζωές των ανθρώπων ζυγίζονται με βάση την απόδοση στην... αγορά!

Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, ασπάζονται τη λογική «κόστους - οφέλους» που καθορίζει τις προτεραιότητες βάση της μελλοντικής κερδοφορίας που θα έχει μια επένδυση. Είναι προϊόν πολιτικής απόφασης της κυβέρνησης και της ΕΕ να μη χρηματοδοτούνται έργα όπως είναι αυτά της αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας και αντισεισμικής θωράκισης, μιας και δεν έχουν «διόδια». Αντίθετα, βάση των μελετών «κόστους – οφέλους» εκτιμούν οτι είναι πιο συμφέρον να αποζημιώνουν! Το ίδιο συμβαίνει και με τους δρόμους: Από τη μία  προκλητικές συμβάσεις παραχώρησης, όπως αυτή με το ΜΟΡΕΑ, όπου κάθε χρόνο το κράτος αποζημιώνει με εκατομμύρια την κοινοπραξία βάση ελάχιστων εγγυημένων διελεύσεων(!) που προβλέπονται στη σύμβαση την οποία καμία κυβέρνηση δεν «ακούμπησε», και από την άλλη δρόμοι καρμανιόλες που δεν εξασφαλίζουν εγγυημένα κέρδη στους κατασκευαστές.

Δεν είναι η πρώτη φορά. Ολόκληρες περιοχές της Πελοποννήσου, όπως αποδεικνύει και η περίπτωση του δρόμου Τρόπαια – Λαγκάδια, εγκαταλείπονται επειδή δεν έχουν επαρκή κυκλοφορία – άρα δεν συμφέρουν τους «επενδυτές». Αυτή είναι η περιβόητη «ανάπτυξή» τους.

Καλούμε τον λαό της Πελοποννήσου να μην δείξει καμία εμπιστοσύνη σε αυτούς που χρόνια τώρα διαχειρίζονται τις ζωές και τις ανάγκες του με γνώμονα τα κέρδη των κατασκευαστικών ομίλων. Να διεκδικήσει τη συνολική ολοκλήρωση του άξονα Πάτρα – Πύργος – Τσακώνα, με δημόσια χρηματοδότηση, χωρίς διόδια, με ευθύνη του κράτους και χωρίς καμία εμπλοκή επιχειρηματικών ομίλων.