«Τέμπη» υπάρχουν και στην Πελοπόννησο!

         

                                                                                                                                       21-3-2023

Όσο και να προσπαθεί η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια, να το ρίξουν σε ανθρώπινο λάθος, ο λαός και η νεολαία φωνάζουν για προδιαγεγραμμένο έγκλημα.

Όσο και να γίνεται προσπάθεια, να φορτωθούν όλα στο τελευταίο τροχό της άμαξας ο λαός και η νεολαία ξέρει και βροντοφωνάζει ότι, ευθύνονται αυτοί που κυβερνούν και κυβέρνησαν τη χώρα.

Γιατί ο λαός δεν μπορεί να δεχθεί ότι, τους πλειστηριάζουν ηλεκτρονικά τα σπίτια και τους πετάνε στο δρόμο, ότι τους παρακολουθούν ηλεκτρονικά, γιατί κανείς δεν εξαιρείται από τις παρακολουθήσεις, αλλά δεν μπορούν να παρακολουθούν ηλεκτρονικά την κίνηση μερικών δεκάδων τρένων.    

«Σταθμάρχες» με μπλοκάκι υπάρχουν και στη ΔΕΗ Μεγαλόπολης.

Οι μονάδες 4 και 5 στο ενεργειακό κέντρο Μεγαλόπολης δουλεύουν με υπεύθυνους μηχανικούς βάρδιας με μπλοκάκι, με εργολαβικούς, με συμβασιούχους, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Τα τελευταία χρόνια δεν γίνονται πλέον ούτε ασκήσεις ετοιμότητας ακόμα και για πυρκαγιά.

Το σχέδιο απελευθέρωσης της ενέργειας-ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ είναι το ίδιο με αυτό του ΟΣΕ. Σπάσιμο της ΔΕΗ σε τρία κομμάτια παραγωγή-μεταφορά-διανομή, κυριαρχούν οι εργολαβίες, η υποχρηματοδότηση της συντήρησης και των υποδομών, των μέτρων ασφαλείας, η συρρίκνωση του προσωπικού, το σμπαράλιασμα των εργασιακών σχέσεων.

Ανύπαρκτα ΣΑΤΑΜΕ.

Σε 11 βιομηχανίες στη Πελοπόννησο που υπάγονται τυπικά στη λεγόμενη «Οδηγία Σεβέζο», δεν υπάρχουν, δεν έχουν καταρτιστεί καν εξωτερικά. Σχέδια Αντιμετώπισης Τεχνολογικών Ατυχημάτων Μεγάλης Έκτασης (ΣΑΤΑΜΕ).

Εκτός από την Μότορ Οιλ οι υπόλοιπες δέκα δεν έχουν ούτε εσωτερικά ΣΑΤΑΜΕ.

Εργαζόμενοι και κάτοικοι από την Κόρινθο, έως τους Αγίους Θεοδώρους, στο Λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης, σε μεγάλες αποθήκες καυσίμων, καρδιοχτυπούν για ένα ενδεχόμενο Βιομηχανικό Ατύχημα Μεγάλης Έκτασης.

 

Ανέλεγκτα Δημόσια Κτίρια και υποδομές.

Σχολεία, νοσοκομεία, κτίρια συνάθροισης λαού και νεολαίας χωρίς κανένα έλεγχο αντισεισμικής θωράκισης, χωρίς συντήρηση, να πέφτουν σοβάδες και ψευδοροφές, να πλημμυρίζουν.

Χώροι δουλειάς ακόμα και σε Δήμους, (ανασφάλιστοι εργάτες, χωρίς μέτρα προστασίας) μετατρέπονται σε «κοιλάδες των Τεμπών» όπου εργάτες σακατεύονται ή χάνουν και τη ζωή τους.

Κανένας έλεγχος στα ιδιωτικά ΚΤΕΟ, σε βενζινάδικα στα ισόγεια πολυκατοικιών, σε γεφύρια 80 και 100 χρόνων, στο εθνικό και επαρχιακό οδικό δίκτυο στη Πελοπόννησο.

Οι κατολισθήσεις βράχων στην παλαιά εθνική οδό Σπάρτης-Καλαμάτας, Τρίπολης-Πύργου στη περιοχή Λαγκαδίων, στις επαρχιακές οδούς Λεωνιδίου-Τσιταλίων, Μολάων-Κυπαρισσίου κλπ είναι κίνδυνος θάνατος για τους διερχόμενους οδηγούς.

Ακόμα και η ζωή στο βωμό του κέρδους.

Κάθε ιδιώτης, κάθε επιχειρηματικός όμιλος ακόμα και το αστικό κράτος που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, εξετάζει το αν και ποια μέτρα θα λάβει με κριτήριο την επίδραση που θα έχουν αυτά στη κερδοφορία του. Ταυτόχρονα το αστικό κράτος θωρακίζει την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου με την απουσία ουσιαστικών ελέγχων για την εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας.

Είναι τόσο μικρός ο αριθμός των Επιθεωρητών Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας και των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, που για να γίνεται έστω και μια απλή επίσκεψη για έλεγχο σε όλους τους χώρους θα απαιτούνταν χρόνια…

Οι εγκληματικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων και των στηριγμάτων τους σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, δεν επιμερίζονται, δεν συμψηφίζονται, δεν διαχέονται. Είναι πολύ συγκεκριμένες αθροίζονται και βαραίνουν τις κυβερνήσεις όλων των τελευταίων ετών, που υλοποιούν διαδοχικά την πολιτική του κεφαλαίου της ΕΕ για την απελευθέρωση των αγορών της ενέργειας, των σιδηροδρόμων κλπ. γιατί βάζουν τα πάντα, ακόμα και την ανθρώπινη ζωή, στη ζυγαριά, στη λογική «κόστους-οφέλους».

Αντανακλά την πραγματικότητα το σύνθημα που βροντοφωνάζουν μέρες τώρα λαός και νεολαία «ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-Νέα Δημοκρατία, το έγκλημα αυτό έχει ιστορία».

Μονόδρομος είναι η οργάνωση και η πάλη του λαού για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, για την προστασία όχι μόνο του βιός αλλά και της ίδιας της ζωής του και των παιδιών του.

Γιατί σωτήρες δεν υπάρχουν.

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό.

Κοινή ανακοίνωση εκλεγμένων της Λαϊκής Συσπείρωσης Πελοποννήσου για την ιδιωτικοποίηση των νερών

 

Οι εκλεγμένοι με  Λαϊκή Συσπείρωση Πελοποννήσου σε Περιφέρεια και Δήμους εκφράζουμε  την πλήρη αντίθεσή μας στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε και συζητιέται ήδη στη Βουλή, με τίτλο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) …» και απαιτούμε να αποσυρθεί άμεσα.

Με το νομοσχέδιο  η κυβέρνηση προωθεί  την «απελευθέρωση» και του νερού κατά τα πρότυπα της Ενέργειας, που οδήγησαν σε ενεργειακή φτώχεια και ακρίβεια στους λογαριασμούς, των σιδηροδρόμων, που οδήγησαν στην «εγκληματική» τραγωδία των Τεμπών, καθώς και άλλων υποδομών.

Δηλαδή, την άρση των όποιων προστατευτικών μέτρων για να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων και σε αυτόν τον τόσο ευαίσθητο για την ίδια τη ζωή τομέα και από εκεί και πέρα η νέα «ανεξάρτητη» αρχή να παίζει τον ρυθμιστικό ρόλο ανάμεσα στους επενδυτές όπως με την Ενέργεια.

 Είναι συνέχεια όλων των προηγούμενων αντιδραστικών ρυθμίσεων στη βάση των κατευθύνσεων και οδηγιών της Ε.Ε. που σταδιακά προωθούν την εμπορευματοποίηση του νερού, πολιτική που υπηρέτησαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις (Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) και παραδίδει με ακόμα γρηγορότερους ρυθμούς νέα πεδία κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ως Λαϊκή Συσπείρωση στηρίζουμε το δίκαιο αγώνα των εργαζόμενων στις ΔΕΥΑ, ενάντια στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση των νερών που προωθεί η κυβέρνηση. Οι εκλεγμένοι μας σε Δήμους και Περιφέρεια ανέδειξαν και εναντιώθηκαν στην εμπορευματοποίηση του νερού, πολύ πριν από αυτή την εξέλιξη που ήταν προδιαγεγραμμένη.

 Όπως είναι γνωστό οι ΔΕΥΑ που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, χρεώνονται με αστικό τιμολόγιο για τις ενεργειακές τους ανάγκες, τα τιμολόγια τους επιβαρύνονται με ΦΠΑ 24% και άλλα χαράτσια, ενώ στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας το αυξημένο κόστος λειτουργίας τους μεταβιβάζεται στα λαϊκά στρώματα μέσω των λογαριασμών. Στις επιχειρήσεις τα τελευταία χρόνια  έχουν διευρυνθεί οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, το μόνιμο προσωπικό έχει μειωθεί δραματικά με αποτέλεσμα την ελλιπή επίβλεψη και συντήρηση των δικτύων και υποδομών, οι υπηρεσίες συστηματικά απαξιώνονται, με τελικό σκοπό ολοένα και περισσότεροι τομείς να παραδίδονται σε εργολάβους.

Η κατάσταση σε πολλές  περιοχές της Πελοποννήσου  είναι δραματική όσο αφορά την έλλειψη νερού ύδρευσης αλλά και άρδευσης, σε πολλές περιοχές υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την ποιότητα του νερού που δεν είναι καν πόσιμο, εξαιτίας και της ανυπαρξίας απαραίτητων έργων υποδομής (φράγματα, δίκτυα κλπ).

Με το νομοσχέδιο και την παραπέρα εμπορευματοποίηση, η κατάσταση θα επιδεινωθεί για τα λαϊκά στρώματα, που θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά το νερό σε βάρος της ποιότητας του, θα επιδεινωθούν παραπέρα οι εργασιακές σχέσεις, ενώ ακόμα πιο  δυσβάστακτο θα γίνει το κόστος άρδευσης και για  τους βιοπαλαιστές αγρότες που σήμερα δίνουν αγώνα επιβίωσης για να κρατηθούν στα χωράφια τους.

Για εμάς το νερό δεν είναι εμπόρευμα για να τεθεί υπό τον έλεγχο της ρυθμιστικής αρχής, είναι βασική λαϊκή ανάγκη και πρέπει να εξασφαλίζεται απρόσκοπτα για όλο το λαό.

Απαιτούμε την άμεση απόσυρση του απαράδεκτου νομοσχεδίου. Είναι απαραίτητο να δυναμώσει η πάλη για συνολική ανατροπή της πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού, να ξεριζωθεί ο ανταγωνισμός των χρήσεων και της αξιοποίησης του με γνώμονα το κέρδος, τόσο από ιδιωτικούς ομίλους όσο και από μεικτές επιχειρήσεις και ΣΔΙΤ.

Να διεκδικηθεί φθηνό και ποιοτικό νερό και άμεση μείωση όλων των τιμολογίων κυρίως σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, μαζί με μια ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα για την αξιοπρεπή διαβίωση. Καμιά διακοπή νερού για τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα, για τους ανέργους, για τους χαμηλοσυνταξιούχους.

Να μη διανοηθούν να μετακυλήσουν το αυξημένο ενεργειακό κόστος στα τιμολόγια και σε βάρος των εργαζομένων του κλάδου.

Παράλληλα, να ενισχυθεί ο αγώνας για πλήρη και σταθερή εργασία για το σύνολο του κλάδου, με ουσιαστικές αυξήσεις μισθών,  χωρίς την παρουσία εργολάβων. Άμεση μονιμοποίηση των συμβασιούχων εργαζόμενων στις ΔΕΥΑ. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με βάση τις αυξημένες ανάγκες για ασφαλή και  σε επάρκεια ύδρευση του λαού της Πελοποννήσου.

Η Διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει απαλλαγή από τους νόμους της αγοράς και του καπιταλιστικού κέρδους. Νερό, μονάδες επεξεργασίας, δίκτυα, άρδευση, αποχέτευση να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία και όχι εμπόρευμα , για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την προστασία του περιβάλλοντος.

Τοποθέτηση Γιάννη Κελλάρη στο Πε.Συ. 14-3-2023, για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη

 

Έχουν περάσει ήδη δύο εβδομάδες από το τραγικό πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη και όπως είναι φυσικό, πέφτει ακόμα βαριά η σκιά της θλίψης και της οργής.

Σήμερα θέλουμε να επαναλάβουμε αυτό που είπαμε από την πρώτη στιγμή: ότι δεν πρόκειται για ατύχημα, δεν είναι δυστύχημα, είναι ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα!

Για έγκλημα μιλούν σήμερα όχι μόνο οι μανάδες και οι πατεράδες αυτών των αδικοχαμένων παιδιών, αλλά όλες και όλοι μας. Για έγκλημα μιλούν οι εργαζόμενοι, οι μαθητές και οι φοιτητές που βρίσκονται τόσες μέρες στους δρόμους και τις συγκλονιστικές διαδηλώσεις. Και όπως κάθε έγκλημα, έτσι κι αυτό, έχει και αιτίες έχει και ενόχους.

Ένοχη λοιπόν είναι η σημερινή κυβέρνησή της Ν.Δ., γιατί στις καταγγελίες που έκαναν οι συνδικαλιστές, τα σωματεία των σιδηροδρομικών για το κακοσυντηρημένο δίκτυο, για τις ελλείψεις και τα κενά στα συστήματα ασφάλειας, στο προσωπικό, τις κρίσιμες υποδομές, όπως τέτοια είναι η σήμανση, είχε κλειστά αυτιά.

Ένοχες είναι και όλες οι κυβερνήσεις που υπηρέτησαν αυτό το σάπιο αστικό κράτος με τις περικοπές και τις υποχρηματοδοτήσεις. Ένοχη είναι η ιταλική εταιρεία, που ήταν κρατικό μονοπώλιο, αλλά χρεοκόπησε, που σύμφωνα με τις καταγγελίες, μας έφερε τα σάπια τρένα που δεν τα ήθελαν στην Ελβετία, και μας τα πλάσαρε για υπερσύγχρονα, 5 μέρες κρυβόταν και δεν μπορούσε να ενημερώσει, ούτε για το πόσοι ήταν οι επιβάτες στο τρένο! Ένοχοι είναι οι διάφοροι εργολάβοι που τσέπωναν τα εκατομμύρια και δεν προχωρούσαν τα απαραίτητα έργα.

Ότι  και να κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και αν προσπαθεί -με μοιρασμένους ρόλους με τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν αυτή τη χώρα αλλά και τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια- για να στρέψει τη συζήτηση αποκλειστικά στις υπαρκτές ευθύνες ενός σταθμάρχη και στο αν αυτός ήταν ή δεν ήταν ρουσφέτι, η αλήθεια -και σε αυτή την περίπτωση- δεν κρύβεται με τίποτα!

Δεν μπορούν να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες για το σιδηροδρομικό «δυστύχημα» στα Τέμπη, που είναι η ίδια η πολιτική της χρόνιας υποχρηματοδότησης, της κατάτμησης του σιδηροδρομικού έργου σε πολλά κομμάτια, η πολιτική της απελευθέρωσης με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ, της ιδιωτικοποίησης του κερδοφόρου κομματιού. Αυτό είναι το έδαφος πάνω στο οποίο ανθούν οι ελλείψεις, οι καθυστερήσεις, τα κενά, τα «ανθρώπινα λάθη». Αυτή την πολιτική ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Αυτή η πολιτική αντιμετωπίζει τις σιδηροδρομικές μεταφορές ως πεδίο κερδοφορίας και αυτό σημαίνει αυτόματα ότι η ασφάλεια των επιβατών μετατρέπεται σε κόστος και ως τέτοιο αντιμετωπίζεται.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι μόνο το 2021 στην ΕΕ καταγράφηκαν 1.389 σημαντικά σιδηροδρομικά ατυχήματα, με συνολικά 636 νεκρούς και 513 τραυματίες, εκ των οποίων τα 97 αφορούσαν συγκρούσεις τρένων! Σε αυτό το πλαίσιο αυξήθηκαν και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια τα σιδηροδρομικά δυστυχήματα, που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για ένα πιο «μεγάλο δυστύχημα που έρχεται». Να θυμίσουμε την ανακοίνωση της παράταξης που στηρίζει το ΠΑΜΕ στους σιδηροδρομικούς, η οποία έκανε και μια σοκαριστική πρόβλεψη: “Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις”. Αυτά έγραφαν μόλις 20 μέρες πριν την τραγωδία στα Τέμπη, στις 7 Φεβρουαρίου, και δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν. Μακάρι να μην είχαν επιβεβαιωθεί!

Αυτή η πολιτική ξεκίνησε στην Ελλάδα ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, και επιταχύνθηκε την περίοδο της κρίσης και των μνημονίων. Από τότε οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προχώρησαν στην κατάτμηση του σιδηροδρομικού έργου, στον τεμαχισμό του ΟΣΕ σε διάφορες εταιρείες, διαχωρίζοντας το μεταφορικό έργο από τα δίκτυα, δηλαδή τα βαγόνια από τις ράγες, και προετοιμάζοντας την ιδιωτικοποίηση. Ενώ, στη συνέχεια ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που προχώρησε στην πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην ιταλική εταιρεία.

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής φορτώθηκαν χρέη στον λαό και επιδοτήθηκε ο επενδυτής με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Μειώθηκαν οι εργαζόμενοι και ελαστικοποιήθηκαν οι εργασιακές σχέσεις. Επιβλήθηκε το καθεστώς της 9ήμερης συνεχόμενης δουλειάς, των εργολαβικών εργαζομένων. Έγινε, δηλαδή, προσπάθεια να απαλλαγεί ο «πρώην ΟΣΕ» απ’ ότι μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στην κερδοφορία, κάνοντας εκπτώσεις σε εργατικά δικαιώματα, μέτρα προστασίας, υποδομές κ.λπ.

Η αρχική παγωμάρα, η αγωνία για τα θύματα, η δυσκολία να πιστέψει κανείς ότι αυτό το σάπιο κράτος έκανε κατορθωτό ακόμα κι ένα από τα πιο αδιανόητα «δυστυχήματα», όλα αυτά «κουμπώνουν» με τα βάσανα των λαϊκών ανθρώπων.

Με την πανδημία και τις συνέπειές της, που δεν έχουν τελειώσει. Με τα εργατικά «ατυχήματα», που αποκαλύπτουν έναν καθημερινό πόλεμο στους χώρους δουλειάς. Με τις καταστροφές από πλημμύρες και πυρκαγιές, που φέρνουν στην επιφάνεια γερασμένες, ασυντήρητες και επικίνδυνες υποδομές.

Από παντού προκύπτει ότι το κράτος και οι κυβερνήσεις του αντιμετωπίζουν τις ανάγκες των εργαζομένων ως «βαρίδι» για την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Η λαϊκή απαίτηση η οποία εκφράζεται μέσα από τα συγκλονιστικά συλλαλητήρια της νεολαίας, των εργαζομένων, από τις απεργιακές συγκεντρώσεις, όλο αυτό το διάστημα είναι μία: Το μαχαίρι πρέπει να φτάσει στο κόκκαλο!

Να αποδοθούν όλες οι ευθύνες για να μην έχουμε ποτέ ξανά τέτοιο έγκλημα! Να μην υπάρξει άλλο παιδί στον 21ο αιώνα που στο μήνυμα της μητέρας του «στείλε όταν φτάσεις» δεν θα απαντήσει…

Και μοναδική εγγύηση για να γίνει αυτό και για να μην κουκουλωθεί και ξεχαστεί αυτή η υπόθεση, είναι να συνεχιστούν οι μεγάλοι αγώνες, οι μεγάλες κινητοποιήσεις που αναπτύσσονται σε όλη τη χώρα, με επόμενο σταθμό την Πανεργατική Απεργία την Πέμπτη 16 Μάρτη που πρέπει να νεκρώσει όλη η Ελλάδα!

Να γίνει ένα παλλαϊκό ηφαίστειο αγώνα απέναντι στον πραγματικό ένοχο: Το κράτος των λίγων, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις του, την πολιτική της εμπορευματοποίησης, που λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή σαν κόστος - όφελος στη ζυγαριά του κέρδους.

 Εμείς ως Λαϊκή συσπείρωση θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις σε αυτή τη κατεύθυνση.

Να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη!

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τρίπολη 7-3-2023

          Κατά την σημερινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, η Περιφερειακή αρχή αρνήθηκε, ακόμα και να  μπει για συζήτηση, το παρακάτω ψήφισμα που κατέθεσε η Λαϊκή Συσπείρωση για την τραγωδία των Τεμπών.  

          Μετά την απαράδεκτη στάση της Περιφερειακής αρχής η Λαϊκή Συσπείρωση αποχώρησε από την συνεδρίαση.

          Παρατίθεται το ψήφισμα που πρότεινε η Λαϊκή Συσπείρωση:

ΨΗΦΙΣΜΑ   

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, εκφράζει την θλίψη του για τον χαμό των δεκάδων συνανθρώπων μας στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και απευθύνει θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες τους.

Στηρίξουμε με κάθε τρόπο τις κινητοποιήσεις, τις πολύμορφες συγκινητικές εκδηλώσεις, που απαιτούν να μην υπάρχει καμία ανοχή και καμία συγκάλυψη.

Θεωρούμε αυτονόητη την πλήρη διερεύνηση των αιτιών και την ανάδειξη των πολιτικών ευθυνών.

Να μην υπάρξει κανενός είδους συγκάλυψη, αφού οι ευθύνες είναι διαχρονικές.

Η ασφάλεια των επιβατών και των εργαζομένων στις σιδηροδρομικές μεταφορές δεν πρέπει να γίνεται θυσία για τα κέρδη των εταιρειών.

Πρέπει να παρθούν άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα από την Κυβέρνηση, για την ασφάλεια των επιβατών και των εργαζομένων.