Το σχέδιο "διάσωσης της
ΔΕΗ" που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμα
βήμα στην απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Από τα τέλη της
δεκαετίας του '90, στην αρχή με τη μετοχοποίηση, στη συνέχεια με την
τριχοτόμηση της ΔΕΗ, προχώρησε η ευρωενωσιακή πολιτική από όλες τις
κυβερνήσεις.
Η μία κυβέρνηση έδινε τη σκυτάλη στην άλλη στην προώθηση της
πολιτικής στήριξης των κερδών των μονοπωλιακών ομίλων. Ξεκίνησε με την
υπερψήφιση του Μάαστριχτ τι 1992 από τη Ν.Δ το ΠΑΣΟΚ και το τότε Συνασπισμό και
ολοκληρώνετε τώρα με τη κυβέρνηση Ν.Δ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όσο και αν θέλει να κρύψει τη συμβολή
της στα σχέδια του κεφαλαίου, οι πράξεις της την προδίδουν. Με το 3ο μνημόνιο
συμφωνήθηκε να φτάσει η μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ στο 50% του συνόλου της
αγοράς, για να διασφαλιστεί η κερδοφορία των άλλων ιδιωτικών ομίλων. Με το
σύστημα δημοπρασιών τύπου ΝΟΜΕ, υποχρεώθηκε η ΔΕΗ να πουλά το ρεύμα που παράγει
κάτω του κόστους στους ανταγωνιστές της. Επί ημερών του σχεδιάστηκε το Εθνικό
Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα που το παρουσιάζει σαν κάτι καλό η
σημερινή εισήγηση, προχώρησε η
αξιολόγηση του προσωπικού, κ.ά.
Κάθε βήμα στην απελευθέρωση
συνοδευόταν και από την ανάλογη προπαγανδιστική ρητορική. Το άνοιγμα της αγοράς
μας έλεγαν τότε, θα έφερνε μειώσεις τιμών λόγω του ανταγωνισμού, θα άνοιγαν
καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας.
Αποτέλεσμα;
Αύξηση των τιμών κατά 150% και
ποσοστό ενεργειακής φτώχειας, στο 30% του πληθυσμού. Από την άλλη, αντί για
καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, άνθισαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας με
συμβασιούχους οκταμηνίτες και εργαζόμενους σε εργολάβους, με μισθούς πείνας και
άθλιες συνθήκες εργασίας.
Ποιος επιβεβαιώθηκε; Το ΚΚΕ από τότε
ενημέρωνε το λαό για τις εξελίξεις και τις συνέπειές τους.
Η ΝΔ σήμερα επαναφέρει επιχειρήματα
όπως ότι η ΔΕΗ έχει καταρρεύσει οικονομικά, με αποκλειστικό κριτήριο την πορεία
της μετοχής στο χρηματιστήριο, εκτιμήσεις που παραβλέπουν το επενδυτικό
πρόγραμμα της ΔΕΗ, τις παραγωγικές της δυνατότητες, τις υποδομές της, την
ακίνητη περιουσία της. Γίνονται σκόπιμα, για να προβληθούν ως αναγκαίοι μια
σειρά αντιλαϊκοί στόχοι και επιλογές της παραπέρα ιδιωτικοποίησης, που υπάρχουν
στα προγράμματα ΝΔ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, πολλά χρόνια πριν τα σημερινά
αρνητικά αποτελέσματα για τη μετοχή της ΔΕΗ.
Η πραγματικότητα είναι ότι η σημερινή
οικονομική κατάσταση της ΔΕΗ σχετίζεται άμεσα:
• Με τη μείωση του μεριδίου της στην αγορά λόγω της
"απελευθέρωσης".
• Την επιβάρυνση της λιγνιτικής παραγωγής με την
πράσινη πολιτική εμπορίου ρύπων της ΕΕ.
• Τη διαφορά στην ύπαρξη κοινωνικού οικογενειακού
τιμολογίου σε σχέση με τους ανταγωνιστές της.
• Τις δημοπρασίες με τις οποίες η ΔΕΗ πουλούσε, κάτω
του κόστους, ρεύμα στους ανταγωνιστές της και το ξανα-αγόραζε στη συνέχεια.
Αξιοποιούν επίσης την ευαισθησία του
λαού σε θέματα περιβάλλοντος, για να προωθήσουν τα σχέδια τους. Η επίκληση στην
προστασία του περιβάλλοντος είναι υποκριτική από τους εκπροσώπους του
καπιταλιστικού συστήματος που καταστρέφει το περιβάλλον και στη συνέχεια
εμπορεύεται την προστασία του. Οι πραγματικοί στόχοι της ΕΕ για την
"πράσινη ενέργεια" ήταν να επιταχυνθεί η "απελευθέρωση" της
αγοράς, να περιοριστεί η εξάρτηση της ΕΕ από εισαγόμενα καύσιμα και να
προωθηθεί η σχετική ευρωενωσιακή τεχνολογία στις ΑΠΕ.
Αν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ
είχαν πραγματικό ενδιαφέρον για το περιβάλλον, θα έδιναν βάρος
στους μεγάλους υδροηλεκτρικούς σταθμούς που συμβάλουν ταυτόχρονα στην
ύδρευση, στην άρδευση και στην αντιπλημμυρική προστασία. Δεν θα επέτρεπαν να
συνοδεύεται η εγκατάσταση αιολικών πάρκων με την καταστροφή μεγάλων εκτάσεων
δασικής γης, με τη διατάραξη της βιοποικιλότητας και της υδρολογικής
ισορροπίας, με την προκλητικά δυσανάλογη κατανομή των αιολικών πάρκων στις
διάφορες περιοχές της χώρας, με τα κουφάρια των παλιών ανεμογεννητριών που
εγκαταλείπουν οι εταιρείες.
Αν τους ενδιέφερε η εξοικονόμηση
Ενέργειας, δεν θα αύξαναν την ηλεκτροπαραγωγή από φυσικό αέριο, που λόγω
απωλειών αποτελεί μεγάλη σπατάλη Ενέργειας.
Το εμπόριο ρύπων της ΕΕ και η αρχή
"ο ρυπαίνων πληρώνει και συνεχίζει να ρυπαίνει", δεν έχει στόχο την
προστασία του περιβάλλοντος. Τα χρήματα που σπαταλώνται σ' αυτό το αντιλαϊκό πλαίσιο
της ΕΕ, καθώς και για την ενίσχυση του δικτύου ώστε να αντισταθμίζεται η
αστάθεια που δημιουργούν οι ΑΠΕ, θα μπορούσαν να διατεθούν στην αξιοποίηση
του εγχώριου λιγνίτη με σύγχρονη τεχνολογία, πιο φιλική στο περιβάλλον, με
μονάδες συνδυασμένου κύκλου, υψηλής ενεργειακής απόδοσης και για τη
μετεγκατάσταση οικισμών που γειτνιάζουν σε ρυπογόνες δραστηριότητες.
Ζήσαμε και τα επιχειρήματά τους και
τα αποτελέσματα της πολιτικής τους.
Το "σχέδιο διάσωσης της
ΔΕΗ" είναι σχέδιο εξόντωσης των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, είναι
σχέδιο ερημοποίησης της Μεγαλόπολης και μετατροπής της σε σκουπιδότοπο όλης της
Πελοποννήσου σε χώρο ταφής βιομηχανικών και επικίνδυνων αποβλήτων της νότιας
Ελλάδας και όχι μόνο, σε χώρο καύσης αποβλήτων.
Οι λαϊκές οικογένειες δεν ωφελήθηκαν
από το μέτρο μικρής μείωσης του ΦΠΑ, γιατί αυξήθηκαν από 1η Σεπτέμβρη τα
τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος ανοίγοντας το δρόμο για νέες επιβαρύνσεις στη
συνέχεια. Εντείνεται παράλληλα το κυνήγι των λαϊκών νοικοκυριών που δεν μπορούν
να πληρώσουν τους λογαριασμούς.
Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ με σχέση
προσωρινής απασχόλησης θα συνεχίσουν να εργάζονται στο βάλτο της ανασφάλειας,
με μισθούς πείνας. Οι μόνιμοι εργαζόμενοι της ΔΕΗ θα αντιμετωπίσουν νέο
γύρο απολύσεων, με πακέτα "εθελούσιας εξόδου",
εντατικοποίηση τη εργασίας, ένταση της τρομοκρατίας, κ.ά.
Αντίστοιχα ωφελημένοι θα βγουν μόνο
ελάχιστοι όμιλοι, από τη δρομολογούμενη παύση λειτουργίας ή πώληση λιγνιτικών
και πιθανά υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ. Οι όμιλοι αυτοί
περιμένουν ακόμα πιο προνομιακούς όρους και πλήρη διασφάλιση της
σίγουρης κερδοφορίας τους από τη κυβέρνηση, για να συμμετέχουν στους
διαγωνισμούς.
Καμία από τις προτάσεις Χατζηδάκη
δεν είναι νέα λόγω της συγκυριακής αρνητικής πορείας της μετοχής της ΔΕΗ, ούτε
φυσικά η δρομολόγηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, που συμφωνήθηκε στο 3ο
μνημόνιο, με στόχο την πλήρη "απελευθέρωση" της αγοράς.
Για την περιοχή μας, την Πελοπόννησο,
οι συνέπειες θα είναι πιο βαριές. Χιλιάδες θέσεις θα χαθούν από το κλείσιμο των
ΑΗΣ και των Ορυχείων. Ακόμα περισσότερες θα χαθούν δορυφορικά σε επιχειρήσεις
της περιοχής. Μπαίνει σε κίνδυνο η τηλεθέρμανση της Μεγαλόπολης από το
εσπευσμένο κλείσιμο της 3ης μονάδας που την τροφοδοτεί. Η αλλαγή από
λιγνίτη σε βιοκαύσιμο ως πρώτη ύλη θα επιφέρει αυξήσεις στα τιμολόγια.
Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιηθεί
είναι ότι δεν υπάρχουν ουδέτερες λύσεις χωρίς ταξικό πρόσημο.
Δεν υπάρχει καλή και κακή απελευθέρωση
της αγοράς ενέργειας.
Δεν παίρνει φτιασιδώματα αυτή η αντιλαϊκή
πολιτική.
Όποιο μείγμα και να εφαρμόσεις θα υπάρχουν
τα θύματα, τα πλατειά λαϊκά στρώματα και οι θύτες οι ωφελημένοι καπιταλιστικοί όμιλοι.
