Οι εξελίξεις στη Θεσσαλία αποτυπώνουν ανάγλυφα τα αποτελέσματα της εγκληματικής πολιτικής που βιώνουν οι κάτοικοι όλης της χώρας, σήμερα με τις πλημμύρες, πριν με τις πυρκαγιές, αύριο με τους σεισμούς κ.λπ.
Για ακόμα μια φορά, πάλι με δραματικό τρόπο, αποκαλύπτεται το «μεγαλείο» της λογικής τού «πάμε κι όπου βγει», αναδεικνύοντας την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για να ηττηθεί η πολιτική που μετράει τα πάντα με το ζύγι του κόστους - οφέλους. Από παντού προβάλλει η ανάγκη να ενισχυθεί η πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, να σφραγίσει αποφασιστικά τις εξελίξεις.
Ολα αυτά που ζούμε το τελευταίο διάστημα είναι «δυσκολοχώνευτα». Προστίθενται σε αυτά που ζήσαμε πέρσι και τα προηγούμενα χρόνια, προκαλώντας οργή, θυμό, αγανάκτηση στον λαό και στη νεολαία. Γι' αυτό η κυβερνητική - κρατική προπαγάνδα κάνει «υπερωρίες» και επιστρατεύει «ειδικούς», που από κοινού με τους κυβερνητικούς εκπροσώπους προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο.
Οι κάτοικοι της Πελοποννήσου ανησυχούν επειδή καταλαβαίνουν ότι από τύχη δεν βρισκόμαστε στη θέση των Θεσσαλών ή των κατοίκων της Θράκης και του Εβρου. Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου υπάρχουν 16 περιοχές με μεγάλο κίνδυνο εκδήλωσης πλημμυρικών φαινομένων (Ζώνες Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου Πλημμύρας), που περιλαμβάνουν μεγάλα αστικά κέντρα, τουριστικά θέρετρα κ.ά.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς να ηχήσει συναγερμός και ο κρατικός μηχανισμός να τρέξει να υλοποιήσει τα απαραίτητα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας. Στην πραγματικότητα, δεν γίνεται τίποτα ή στην καλύτερη περίπτωση γίνονται έργα αποσπασματικά και με μεγάλη καθυστέρηση. Η Καλαμάτα, που πνίγηκε με νεκρούς το 2016, παραμένει εγκληματικά αθωράκιστη. Η κατάσταση επιδεινώνεται, μάλιστα, αφού ακόμα και οι υπάρχουσες υποδομές μένουν ασυντήρητες.
Κυβέρνηση, αστικά κόμματα, οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες τους κλίνουν σε όλες τις πτώσεις τους κινδύνους από την «κλιματική αλλαγή», αναφέρονται συνεχώς στα «ακραία καιρικά φαινόμενα» κ.λπ., αλλά για ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική προστασία δεν λένε κουβέντα! Και πώς θα μπορούσαν να πουν, όταν τα αντιπλημμυρικά και άλλα έργα πρόληψης από φυσικές καταστροφές δεν είναι επιλέξιμα από κράτος και ΕΕ.
Ακόμα παραπέρα, η ΕΕ ομολογεί χωρίς ντροπή ότι «συμφέρει» να προστατεύονται μόνο οι ακριβές υποδομές ενώ για τα υπόλοιπα κοστίζει λιγότερα να αποζημιώνονται με ψίχουλα για τις ζημιές που έπαθαν. Τόσο απλά και κυνικά! Οι αγρότες της Ανατολικής Μάνης, της Οιχαλίας, της Γορτυνίας, της Κορινθίας, της Αργολίδας ξέρουν πολύ καλά από τέτοιου είδους «αποζημιώσεις». Ανεπαρκείς, κουτσουρεμένες, με το σταγονόμετρο!
Καταλαβαίνουν καλύτερα το βασικό ζητούμενο από αυτές τις εκλογές. Οτι αυτό που κρίνεται σε τελευταία ανάλυση είναι το πόσο πιο ισχυρές θα βγουν οι δυνάμεις της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης που εκφράζονται με τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης», κόντρα στις δυνάμεις των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια και τους δήμους, που στηρίζουν τις επιλογές του κεφαλαίου. Πόσο θα ενισχυθεί το ρεύμα αμφισβήτησης αυτής της πολιτικής.
Αν ο λαός θα έχει εκλεγμένους που συμφωνούν και εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική, ή θα εκλέξει περισσότερους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» για να μεγιστοποιεί την πίεση, να διεκδικεί από καλύτερες θέσεις κάποιες ανάσες, να αποκτά περισσότερη δύναμη για την αντεπίθεση παντού.
Αν θα έχει εκλεγμένους που εφαρμόζουν την πολιτική διαχείρισης κονδυλίων του ΕΣΠΑ, του Ταμείου Ανάκαμψης, του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης, της πετσοκομμένης κρατικής χρηματοδότησης, εξυπηρετώντας τα κέρδη των λίγων και ροκανίζοντας με τέλη και χαράτσια το λαϊκό εισόδημα ή θα έχει περισσότερους εκλεγμένους αγωνιστές της «Λαϊκής Συσπείρωσης» απέναντι στην πολιτική της ανταποδοτικότητας, της εμπορευματοποίησης και των ιδιωτικοποιήσεων.
Πολύς κόσμος καταλαβαίνει ότι οι διαφορές ανάμεσα στους εκλεχτούς των αστικών κομμάτων είναι μηδαμινές ως προς την ουσία της πολιτικής τους και τις επιλογές τους. Αλλωστε, σχεδόν παντού στην Πελοπόννησο τα ψηφοδέλτια - «τουρλουμπούκια» είναι κανόνας, με συμμετοχή στελεχών από όλα τα αστικά κόμματα.
Συγκολλητική τους ουσία είναι η κοινή αντιλαϊκή στρατηγική, που κάνει... αόρατα τα «σύνορα» ανάμεσά τους, με αποτέλεσμα ακόμα και υποψήφιοι του ενός στις πρόσφατες εθνικές εκλογές να εμφανίζονται τώρα στα ψηφοδέλτια του άλλου ή να στηρίζουν από κοινού τους ίδιους επικεφαλής σε δήμο ή Περιφέρεια.
Χαρακτηριστικό χωνευτήρι αποτελεί το ψηφοδέλτιο Τατούλη (πρώην περιφερειάρχης της ΝΔ και «ανεξάρτητος», πρώην υπουργός της ΝΔ), που περιλαμβάνει υποψήφιους βουλευτές με το ΠΑΣΟΚ, άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, μέλη της ΚΕ, υποψήφιο βουλευτή της ΝΔ, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, περιφερειακό σύμβουλο εκλεγμένο με τους Οικολόγους και «γαρνιτούρα» μαζί με όλους αυτούς έναν γνωστό Λάκωνα χουντικό που κάθε 21η Απριλίου κόβει τούρτα!
Ολοι οι υποψήφιοι στην Περιφέρεια και τους δήμους της Πελοποννήσου, που στηρίζονται επισήμως ή μη από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζονται στο κοινό αφήγημα ότι «με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις θα μεγαλώσει η πίτα και άρα με αυτόν τον τρόπο θα κερδίσουν όλοι». Προωθούν ως βασική στρατηγική τους το πώς θα διαμορφωθεί ευνοϊκό έδαφος για την ανάπτυξη κερδοφόρων πεδίων, που σημαίνει ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής σε επίπεδο περιφέρειας και Δήμων.
Υπάρχει και η πραγματική ζωή που το επιβεβαιώνει:
Το γεγονός ότι η διαχείριση των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο οδηγεί σε δυσβάσταχτες αυξήσεις των δημοτικών τελών, τεράστιους περιβαλλοντολογικούς κινδύνους από το ενδεχόμενο μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα ή από τη μελλοντική καύση στη Μεγαλόπολη, δεν αφορά την απόφαση ενός περιφερειάρχη, ενός κόμματος, μιας κυβέρνησης. Το κράτος σε όλα του τα επίπεδα έχει συνέχεια όσον αφορά την εξυπηρέτηση στρατηγικών σχεδιασμών για το κεφάλαιο. Ετσι, η ΣΔΙΤ των «σκουπιδοεργοστασίων» ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία με Τατούλη και κυβέρνηση Σαμαρά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (που υποτίθεται ήταν ενάντια ως αντιπολίτευση) το «έτρεξε» με κρατική πλέον χρηματοδότηση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον Νίκα στη θέση του περιφερειάρχη (ΝΔ) ξεπέρασε όλες τις δυσκολίες που συνάντησε συνεχίζοντας το «έργο» του ΣΥΡΙΖΑ με φωτογραφικούς νόμους, με αποφάσεις του ΠΕΣΥ και των δήμων όταν χρειάστηκε κ.τ.λ.
Οι Λευκές Νύχτες, τα «όπεν μολ» που προβλέπουν ειδικά ωράρια και που κάνουν λάστιχο τη ζωή των εργαζομένων, εκθέτουν ακόμα περισσότερο τους αυτοαπασχολούμενους στον ανταγωνισμό με τις μεγάλες επιχειρήσεις, με ευθύνη και της περιφερειακής - τοπικής διοίκησης που τα προωθεί.
Εχει τεράστια σημασία επομένως ο λαός με την ψήφο του να μη δώσει συγχωροχάρτι φανερού ή «ντροπαλού» οπαδού της πολιτικής των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ. Οσο περισσότεροι δήμαρχοι, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» εκλεγούν, τόσο πιο δυνατή θα είναι την επόμενη μέρα η εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση για τα λαϊκά συμφέροντα και τις ανάγκες. Εμπρός λοιπόν να σπάσουμε την αυτοδυναμία της αντιλαϊκής πολιτικής στην Περιφέρεια και στους δήμους της Πελοποννήσου!
