Τοποθέτηση για το «Τεχνικό Πρόγραμμα Περιφέρειας Πελοποννήσου 2026»

 

Τοποθέτηση του Περ. Συμβούλου Γιάννη Κελλάρη στο Πε.Συ. 26-11-2025, για το «Τεχνικό Πρόγραμμα Περιφέρειας Πελοποννήσου 2026»

 

Συζητάμε για το τεχνικό πρόγραμμα της Περιφέρειας για το έτος 2026, που και αυτό όπως και τα προηγούμενα, καταρτίστηκε στη βάση του υφιστάμενου αντιδραστικού πλαισίου που διέπει την περιφερειακή και τοπική διοίκηση, καθιστώντας την βασικό μοχλό άσκησης της αντιλαϊκής πολιτικής σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, που διαχρονικά υπηρετούν κυβερνήσεις και περιφερειακές αρχές, ανεξαρτήτως χρώματος.

 Παρά τον όγκο των έργων και των τίτλων, το κονδύλι των 9,2 εκ. ευρώ περίπου  για όλη την Περιφέρεια, όχι μόνο είναι ανεπαρκές και ελάχιστο με βάση τις πραγματικές ανάγκες για ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, αλλά αποδεικνύει και στην πράξη ότι οι λαϊκές ανάγκες τελικά θυσιάζονται και από εσάς και από την κυβέρνηση για να μην θιγούν τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου και οι τεράστιες πολεμικές δαπάνες για τους νατοϊκούς σχεδιασμούς στις οποίες κατευθύνονται τα υπέρογκα κονδύλια από την φορολεηλασία και το υστέρημα του λαού.

Για άλλη μια φορά μεγάλο μέρος του Τ.Π. αφορά έργα που επανεντάσσονται ή βρίσκονται στη φάση υλοποίησης, δεν έχουν αποπερατωθεί και σε κάθε περίπτωση έρχονται και επανέρχονται από χρόνο σε χρόνο, σε κάθε Τεχνικό Πρόγραμμα για έγκριση από το Πε.Συ., ενώ μόλις ένα μικρό ποσοστό αφορά νέα προτεινόμενα έργα.

Από το πρόγραμμά σας για ακόμα μια φορά περισσεύουν εκατ. ευρώ για διάφορες εκθέσεις, διαφημίσεις, εκδηλώσεις, για συμβουλευτική και τεχνική υποστήριξη για την οποία δίνετε 590.000€ και άλλα 1.300.000€ για ωρίμανση μελετών! Δηλαδή σχεδόν 2 εκατ. ευρώ σε εξωτερικούς συνεργάτες και ιδιωτικά γραφεία, Την ίδια στιγμή που οι υπηρεσίες στενάζουν από την έλλειψη μόνιμου απαραίτητου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού. Πόσους άραγε  μηχανικούς και επιστημονικό προσωπικό θα μπορούσατε να πάρετε με αυτά τα χρήματα για να στελεχώσετε τις υπηρεσίες;  

Για την στήριξη της επιχειρηματικότητας το τεχνικό σας πρόγραμμα έχει επάρκεια!  Όμως απέχει τραγικά από την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων των εργαζομένων, των αγροτών-κτηνοτρόφων και αυτοαπασχολούμενων της Πελοποννήσου. Για μια ακόμη φορά είναι εμβληματική η απουσία κονδυλίων σε τομείς πολιτικής προστασίας και βασικών υποδομών για την ζωή του λαού, που εξακολουθούν να μην είναι στην προτεραιότητα της περιφερειακής αρχής. 

το Τεχνικό σας  Πρόγραμμα:

·         Δεν απαντά στις τεράστιες ανάγκες αντιπλημμυρικής θωράκισης σε μια περιφέρεια που κάθε χρόνο μετρά καταστροφές. Η αντιπλημμυρική – αντιδιαβρωτική προστασία παραμένει αποσπασματική, πίσω από τις ανάγκες για ένα ολοκληρωμένο σχεδιασμό. Μάλιστα συνηθίζετε να βαφτίζετε τους καθαρισμούς χειμάρρων ως αντιπλημμυρικά έργα! Γι αυτό και τα περισσότερα κονδύλια αφορούν κυρίως σε καθαρισμούς ρεμάτων και λιγότερο σε νέα έργα. Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι πίσω από τις ανάγκες για ολοκληρωμένη προστασία, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις είναι και μηδαμινά όπως π.χ. στην Π.Ε. Λακωνίας που προβλέπονται μηδέν ευρώ, λες και ολόκληρη Λακωνία δεν έχει ανάγκη από αντιπλημμυρική προστασία!

·         Αντίστοιχα για την αντιπυρική προστασία, σχεδόν μηδαμινά είναι τα κονδύλια που διατίθενται κάθε χρόνο και μάλιστα σε μια Περιφέρεια που έχει δοκιμαστεί σκληρά τα προηγούμενα χρόνια με τις καταστροφικές πυρκαγιές και τις συνέπειές τους σε χιλιάδες οικογένειες στη Πελοπόννησο, χωρίς βασικές υποδομές πρόληψης και προστασίας.

·         Για τον αντισεισμικό έλεγχο των δημόσιων κτιρίων και ειδικά των σχολικών μονάδων, εξακολουθούν να παραμένουν ελάχιστα ή μηδαμινά τα κονδύλια την ίδια στιγμή που ενώ καμαρώνετε για τις ενεργειακές αναβαθμίσεις, πολλά από τα κτίρια είναι σε άθλια κατάσταση και πέφτουν σοβάδες από τα ταβάνια στα κεφάλια μαθητών! Είναι χαρακτηριστική επίσης η απουσία χρηματοδότησης για να καλυφθούν οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές στην υγεία, όλα αυτά μπαίνουν στην λογική του κόστους – οφέλους.

Το Τ.Π. περιλαμβάνει για ακόμα μια φορά πληθώρα αποσπασματικών παρεμβάσεων, χωρίς συνοχή και συνέχεια, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Πρόκειται για έργα και παρεμβάσεις μικρής εμβέλειας και κόστους, που και αυτά στην πλειοψηφία τους είτε υποχρηματοδοτούνται είτε τελικά δεν χρηματοδοτούνται καθόλου και παραμένουν στις καλένδες.

Πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι τα έργα που αφορούν τους βιοπαλαιστές αγρότες της περιοχής που καταστρέφονται από την έλλειψη απαραίτητων υποδομών, όπως είναι τα αρδευτικά έργα. Παρόλο ότι υπάρχουν πολλές περιοχές που δοκιμάζονται κάθε χρόνο, όπως για παράδειγμα η πεδινή ζώνης της Κορινθίας όπου οι καλλιέργειες καταστρέφονται από την έλλειψη νερού, στην Αργολίδα επίσης από την υφαλμύρωση κυρίως εξαιτίας έλλειψης έργων συντήρησης στον Ανάβαλο, αλλά και σε άλλες περιοχές.

Παρ’ όλα αυτά δίνετε ελάχιστα κονδύλια, περιορίζοντας τα σε συντηρήσεις των υποδομών, που σε κάθε περίπτωση δεν καλύπτουν ούτε αυτή την ανάγκη. Για παράδειγμα δίνετε 120.000€ μόνο για την συντήρηση του κεντρικού αρδευτικού δικτύου του Ανάβαλου, 75.000€ αντίστοιχα για τον ΑΟΣΑΚ στην Κορινθία, ενώ ξέρετε ότι τα προβλήματα είναι τεράστια και τα ποσά αυτά δεν φθάνουν ούτε για ένα απλό καθαρισμό!

Όσο και αν προσπαθείτε να μας πείσετε ότι διαθέτετε κονδύλια μέσω συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων (ΕΤΠΑ, ΕΣΠΑ, κλπ) για μεγάλα έργα, η πραγματικότητα σας διαψεύδει και δεν μπορείτε να κρύψετε ότι τα έργα για τα οποία δεν έχει καμία εικόνα και λόγο το Περ. Συμβούλιο, επιλέγονται με κριτήριο το κόστος – όφελος, με κριτήρια αγοράς και επιχειρηματικού κέρδους, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και όχι τις πραγματικές ανάγκες.

Γι αυτό μια σειρά από απαραίτητα έργα είναι μη επιλέξιμα και υποχρηματοδοτούνται, όπως για παράδειγμα τα έργα υποδομών για τη διασφάλιση νερού για τους αγρότες, πολλά από αυτά παραμένουν για χρόνια αναξιοποίητα (λίμνη Δόξα, Φιλιατρινό φράγμα, λίμνη Τάκα), άλλα έχουν στοιχειώσει ως προς την κατασκευή τους, όπως το (φράγμα του Ασσωπού στην Κορινθία), ή δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα, (Φράγμα Κελεφίνας, Μιναγιώτικο κ.α.), παρά τις διαβεβαιώσεις τόσα χρόνια από κυβερνήσεις και Περιφερειακές αρχές!

Αντίστοιχα έργα για τις υποδομές Ύδρευσης γίνονται με το σταγονόμετρο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τεράστια προβλήματα σε πολλές περιοχές όσο αφορά την επάρκεια αλλά και την ποιότητα του νερού σε όλη την Περιφέρεια Πελοποννήσου.

Στην ουσία μέσα από αυτή τη πολιτική υποχρηματοδότησης αντίστοιχων υποδομών, μεταξύ των άλλων στηρίζετε την προώθηση των αντιλαϊκών σχεδίων Ε.Ε & κυβέρνησης, όπως είναι η επιτάχυνση του ξεκληρίσματος χιλιάδων ακόμα βιοπαλαιστών γεωργών και κτηνοτρόφων, την συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε μεγαλοϊδιοκτήτες, με παράλληλες αλλαγές χρήσης γης, με επέλαση των εταιρειών ενέργειας σε ΑΠΕ, παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού. Και μετά μας μα μιλάτε ότι τάχα νοιάζεστε για τον πρωτογενή τομέα  και τον στηρίζετε!

Γενικότερα για μια ακόμη φορά από το Τεχνικό σας πρόγραμμα απουσιάζει ένα ενιαίο, πλήρως δημόσιο, κεντρικά σχεδιασμένο πρόγραμμα υποδομών που θα υπηρετεί τις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες και όχι την κερδοφορία επενδυτών και εργολάβων.

Για όλους αυτούς τους λόγους το καταψηφίζουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέσα και έξω από το Περιφερειακό Συμβούλιο για  έργα και δράσεις για τις λαϊκές ανάγκες, χωρίς ΣΔΙΤ και ιδιώτες, συνδυασμένα με τον αγώνα για την συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και του άδικου συστήματος, που ως κριτήριο έχει τα κέρδη των λίγων και όχι τις ανάγκες των πολλών.

Στη βάση αυτής της λογικής διεκδικούμε:

·         Προτεραιότητα στα έργα προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού, από πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς, άλλα φυσικά φαινόμενα και κινδύνους με ολοκληρωμένο σχεδιασμό και επαρκή χρηματοδότηση. Οργανωμένες και κατάλληλα στελεχωμένες δομές πολιτικής προστασίας.

·         Υποδομές που θα στηρίζουν την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, την ύδρευση – άρδευση, την ασφαλή οδική πρόσβαση, την φθηνή ενέργεια.

·         Απόρριψη των λογικών ΣΔΙΤ και της επιχειρηματικής αξιοποίησης των δημόσιων υποδομών. Κατεύθυνση των κονδυλίων και των χρηματοδοτικών προγραμμάτων στις πραγματικές ανάγκες του λαού.

·         Ολοκληρωμένο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα αποκομιδής και διαχείρισης των απορριμμάτων χωρίς ΣΔΙΤ, με επίκεντρο την ανακύκλωση στην πηγή, με σεβασμό στο περιβάλλον και χωρίς επιβάρυνση του λαού. Να μην προχωρήσουν τα σχέδια για την καρκινογόνα καύση των απορριμμάτων.

·         Κατασκευή σύγχρονων και αποκλειστικά δημόσιων δομών υγείας, πρόνοιας, παιδείας, πολιτισμού και αθλητισμού, με πλήρη κρατική χρηματοδότηση και πλήρη στελέχωση, που θα παρέχουν τις υπηρεσίες σε όλους δωρεάν.

·         Στελέχωση των Τεχνικών και άλλων Υπηρεσιών της Περιφέρειας Πελοποννήσου με μόνιμο επιστημονικό και άλλο προσωπικό, με εξασφάλιση του αναγκαίου σύγχρονου εξοπλισμού και μέσων.

Παρέμβαση της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Πε.Συ. 26-11-2025, για τα προβλήματα και καθυστερήσεις στο πρόγραμμα δακοκτονίας – Επιπτώσεις στην παραγωγή ελαιολάδου και στο εισόδημα των βιοπαλαιστών αγροτών

 

Η κατάσταση με το πρόγραμμα δακοκτονίας και φέτος στην Πελοπόννησο είναι ανεπίτρεπτη και επαναλαμβανόμενη. Καθυστερήσεις στις εργολαβίες, ελλείψεις σε προσωπικό, καθυστερημένες ψεκαστικές παρεμβάσεις, αμφισβητούμενης ποιότητας υλικά και φάρμακα, έχουν ως αποτέλεσμα τεράστιες απώλειες στην παραγωγή ελαιολάδου, σε μια χρονιά που ήδη οι καιρικές συνθήκες και το κόστος παραγωγής πιέζουν τους μικρούς παραγωγούς στο όριο της επιβίωσης.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το ζήτημα αυτό έρχεται στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Κάθε χρόνο, η ίδια ιστορία: οι διαδικασίες ξεκινούν αργά, οι διαγωνισμοί σέρνονται, τα κονδύλια καθυστερούν, και η δακοκτονία γίνεται πρόχειρα, όχι με γνώμονα την προστασία της παραγωγής, αλλά το χαμηλότερο κόστος για το κράτος και τους εργολάβους.

Οι συνέπειες είναι γνωστές:

Μειωμένη παραγωγή και υποβάθμιση της ποιότητας του ελαιολάδου.

Απώλεια εισοδήματος για τους βιοπαλαιστές αγρότες.

Ενίσχυση της εξάρτησης των παραγωγών από εμπόρους και μεγάλες επιχειρήσεις που αγοράζουν φτηνά το προϊόν.

Η δακοκτονία δεν είναι πολυτέλεια, είναι αναγκαίο έργο δημόσιας προστασίας της παραγωγής. Και όμως, το κράτος και η Περιφέρεια τη μετατρέπουν σε ευκαιρία για εργολαβίες, αποσπασματικά προγράμματα και πεδίο για «ημετέρους».

Η Λαϊκή Συσπείρωση απαιτεί:

Να εξασφαλιστεί έγκαιρη και ολοκληρωμένη δακοκτονία, με κρατική ευθύνη και επαρκή χρηματοδότηση.

Να μονιμοποιηθεί το αναγκαίο προσωπικό (γεωπόνοι, εργάτες, οδηγοί κ.λπ.) που κάθε χρόνο εργάζεται με επισφαλείς συμβάσεις.

Να υπάρχει ενιαίο κρατικό φορέας φυτοπροστασίας, με επιστημονική παρακολούθηση και χωρίς εμπλοκή ιδιωτών εργολάβων.

Να αποζημιωθούν άμεσα οι παραγωγοί που έχασαν εισόδημα από την πλημμελή δακοκτονία και τη μείωση της παραγωγής.

Συνάδελφοι, δεν μπορεί η τύχη της ελαιοπαραγωγής – ενός προϊόντος που αποτελεί στήριγμα της αγροτικής οικονομίας της Πελοποννήσου – να εξαρτάται από τις ορέξεις των εργολάβων ή την ανικανότητα της διοίκησης.

Το ελαιόλαδο δεν είναι μόνο εξαγωγικό προϊόν, είναι μέσο βιοπορισμού για χιλιάδες οικογένειες που παλεύουν καθημερινά να τα βγάλουν πέρα με αυξημένο κόστος παραγωγής, ακριβά εφόδια, φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.

Η ευθύνη της Περιφέρειας είναι τεράστια. Δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από το υπουργείο, ούτε να αρκείται σε διαπιστώσεις. Να απαιτήσει εδώ και τώρα ριζικές αλλαγές στον τρόπο οργάνωσης και εκτέλεσης του προγράμματος δακοκτονίας, με αποκλειστικά δημόσιο χαρακτήρα και επαρκείς πόρους.

Η Λαϊκή Συσπείρωση θα συνεχίσει να στέκεται στο πλευρό των αγροτών, να διεκδικεί μέτρα στήριξης, προστασίας της παραγωγής και του εισοδήματός τους, ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων εις βάρος των πολλών.

Σχόλιο για την συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου για το 6ο ΕΑΠ Μεγαλόπολης

 

Αυτοί που διαχειρίστηκαν τα μεγάλα ποσά του λιγνιτόσημου, πρώην και νυν Περιφερειάρχες, τσακώνονται στα αποκαΐδια της αντιλαϊκής  πολιτικής, εμπαίζοντας  το λαό της Μεγαλόπολης.

Οι κοκορομαχίες δεν μπορούν να κρύψουν την ουσιαστική ταύτιση της πολιτικής τους, τις κοινές προτεραιότητες για το ξεπάτωμα της λιγνιτικής παραγωγής από τη Μεγαλόπολη και για έργα που δεν εξυπηρετούν τις πιεστικές λαϊκές ανάγκες.  Η Μεγαλόπολη δεν πλημμύρισε γιατί η σημερινή κυβέρνηση και η σημερινή Περιφερειακή Αρχή άφησαν ασυντήρητα τα έργα που έκανε η Περιφερειακή Αρχή Τατούλη και η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Πλημμύρισε γιατί αυτά τα έργα δεν έγιναν από καμία κυβέρνηση και καμία Περιφερειακή Αρχή.

 

Ακολουθεί η τοποθέτηση της Λαϊκής Συσπείρωσης Πελοποννήσου στο χθεσινό Περιφερειακό Συμβούλιο:

Εννέα χρόνια Περιφερειακή Αρχή Τατούλη, στηριγμένη από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και έξι χρόνια Περιφερειακή Αρχή Νίκα – Πτωχού, στηριγμένη από τη ΝΔ με συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ.

Κοινός παρονομαστής: ο εμπαιγμός του λαού της Μεγαλόπολης με το λιγνιτόσημο – ένα χαράτσι που πλήρωσε ο ίδιος ο λαός, τάχα ως «αντισταθμιστικό» για τη συμβολή της περιοχής στη λιγνιτική παραγωγή.

Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ξοδεύτηκαν σε άχρηστες μελέτες, πολλές από τις οποίες αν αναζητήσει κανείς, δεν υπάρχουν καν. Ξοδεύτηκαν σε φιέστες, φρου-φρου και αρώματα, σε μαντρούλες και βρυσούλες στα έρημα χωριά. Κανένα σοβαρό έργο υποδομής δεν έγινε στη Μεγαλόπολη.

Δύο φορές, το 2007 και το 2012, η περιοχή χτυπήθηκε από μεγάλες πυρκαγιές και παρ’ όλα αυτά δεν έγινε κανένα ουσιαστικό έργο αντιπυρικής προστασίας, αναδάσωσης ή αντιμετώπισης κατολισθητικών φαινομένων.

Πνίγηκε η πόλη γιατί δύο χείμαρροι καταλήγουν μέσα στη Μεγαλόπολη, χωρίς να έχει γίνει κανένα σοβαρό αντιπλημμυρικό έργο, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε ξανά πλυμηρικά φαινόμενα

Είστε φειδωλοί ακόμα και στα πιο μικρά έργα που μπορούν να ανακουφίσουν τον κόσμο, αλλά γαλαντόμοι στην περίφημη “Τεχνική Βοήθεια”! Κοντά 4 εκατομμύρια ευρώ για αμοιβές επιτροπών και συμβούλων, για την “οργάνωση και διοικητική υποστήριξη” του ανύπαρκτου γραφείου ΕΑΠ λεκανοπεδίου Μεγαλόπολης, σε μισθούς προέδρων, διευθυνόντων συμβούλων και υπαλλήλων ακόμη και στο γραφείο του Περιφερειάρχη.

Και έρχεστε τώρα να πείτε πως απεντάσσετε έργα επειδή δεν είχαν εγγραφεί πιστώσεις.

Ρωτάμε λοιπόν: γιατί απεντάσσετε τα πιο κάτω έργα που είχαν εξασφαλισμένες πιστώσεις;

Από το 5^ο ΕΑΠ:Διάνοιξη και συντήρηση αντιπυρικών ζωνών, 300.000 €. (14^ο)

Από το 5^ο ΕΑΠ επίσης, Συντήρηση και βελτίωση δρόμων:

• Περιβόλια – Ρούτσι – Ανεμοδούρι – Μαρμαριά, 700.000 € (34^ο)
• Μεγαλόπολη – Εκκλησούλα – Τρίλοφος – Παύλια, 500.000 € (40^ο)
• Προς Λυκόχεια – Χρυσοβίτσι, 500.000 € (41^ο)
• Προς Ραψωμάτι – Μαλλωτά, 150.000 € (42^ο)
• Αγροτική οδοποιία Δήμου Μεγαλόπολης, 1.200.000 € (44^ο)

Από το 4^ο ΕΑΠ:

• Μεγαλόπολη – Λεοντάρι – Καμάρα – Δυράχι, 700.000 € (97^ο)
• Επαρχιακή οδός προς Ζώνη – Παλαμάρι, 600.000 € (98^ο)

Και μιλάμε για δρόμους στενούς, γεμάτους στροφές, ασυντήρητους και επικίνδυνους.

Εντάχθηκαν επίσης έργα συντήρησης σχολείων:

• 450.000 € στο 4^ο ΕΑΠ (6^ο και 6α)
• 1.000.000 € στο 5ο ΕΑΠ (14^ο)

Κι όμως, δεν έγινε τίποτα, παρά τα σοβαρά προβλήματα στα σχολεία, και τώρα τα απεντάσσετε!

 

Καλά κάνετε που απεντάσσετε τα “πράσινα άλογα” της λεγόμενης “πράσινης ανάπτυξης” στα ποιμνιοστάσια με προϋπολογισμό 250.000 €, 4^ο ΕΑΠ, (20^ο), αλλά κακώς απεντάσσετε έργα όπως:

• Διάνοιξη και συντήρηση δρόμων προς στάβλους, 250.000 € (22^ο)
• Αντιπυρικές ζώνες, 200.000 € (24^ο)

Οι αντιπαραθέσεις σας είναι κάλπικες. Γιατί στα ίδια χνάρια στήθηκε και υλοποιείται και το 6^ο ΕΑΠ - ένα ακόμη εργαλείο για διαχείριση κονδυλίων χωρίς προσανατολισμό στις πραγματικές ανάγκες του τόπου.

Το 20% των ποσών που εντάχθηκαν στο 6^ο ΕΑΠ για λογαριασμό της Περιφέρειας (1,4 εκατ. ευρώ από τα 7,5 εκατ. ευρώ) αφορούν μελέτες με φορέα υλοποίησης τη γνωστή αναπτυξιακή Αρκαδία ΑΕ. Επειδή η αναπτυξιακή δεν έχει το ανάλογο προσωπικό το 1,4 εκατ. ευρώ θα δοθεί σε μελετητικά γραφεία. Για 25 μελέτες θα δοθούν 1,4 εκατ. ευρώ.

Καλά λέτε ότι δεν θέλετε το κράτος να διαθέτει μηχανήματα, εξοπλισμό και άλλα τέτοια για να κατασκευάζει τα έργα και καλά κάνετε, αφού αυτό το κράτος που δημιουργήσατε και υπηρετείτε είναι σάπιο μπάζει από παντού.

Τις μελέτες γιατί τις δίνετε και αυτές σε ιδιώτες, που πολλές τις κάνουν “cope paste”  γιατί τις δίνετε σε διάφορους τεχνικούς συμβούλους σαν αυτούς που είχαν αναλάβει το έργο ΟΠΕΚΕΠΕ.

Γιατί δεν προσλαμβάνετε με αυτά τα ποσά άλλους τόσους μηχανικούς, αρχιτέκτονες, γεωλόγους κλπ επιστήμονες, από όσους υπηρετούν σήμερα στην Περιφέρεια για να κάνουν όλες τις μελέτες σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες.

Διαθέτετε περίπου 700.000 για διάφορες δράσεις όπως «μετάβασης ωφελούμενων πόλεων» (90^ο έργο), «πολιτισμού» (92^ο) ακόμα και «συμβουλευτικές δράσεις στήριξης και προσανατολισμού των νέων» (102^ο) ή «ίδρυση γραφείου στήριξης της επιχειρηματικότητας» (138^ο).

 

Πιστεύουμε αυτές οι δράσεις να μην έχουν τα αποτελέσματα και το αποτύπωμα των δράσεων για την αύξηση της βοσκοϊκανότητας των βοσκοτόπων.

Και με την ευκαιρία ρωτάμε και εσάς, όπως ρωτούσαμε και τους προηγούμενους και εισπράτταμε υβρεολόγιο, τι απέγινε το έργο του 5^ου ΕΑΠ με αριθ. 9 με φορέα υλοποίησης τον Δήμο Μεγαλόπολης, με προϋπολογισμό 150.000 και τίτλο του έργου «Δράσεις – έργα για την αύξηση της βοσκοϊκανότητας των βοσκοτόπων»;

Δεν το απεντάσσετε από το 5^ο ΕΑΠ αλλά δεν είναι και στα συνεχιζόμενα έργα στο 6^ο ΕΑΠ.  Κάπου χάθηκε!!!

 

Τοποθέτηση της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Πε. Συ. 10-11-2025 για αναπτυξιακούς Οργανισμούς (Αύξηση Μετ.Κεφ. ΟΤΑ ΠΑΡΝΩΝΑΣ Α.Ε).

 

Οι λεγόμενοι «Αναπτυξιακοί Οργανισμοί», οι Αναπτυξιακές Α.Ε., όπως η ΟΤΑ Πάρνωνας Α.Ε., που συζητάμε σήμερα, δεν είναι τίποτα άλλο παρά εργαλεία ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης των λειτουργιών της Περιφέρειας. Είναι οι «γέφυρες» μέσα από τις οποίες περνούν δημόσιες αρμοδιότητες, έργα, κονδύλια και υπηρεσίες, από τον δημόσιο έλεγχο στα χέρια ιδιωτών ιδιωτικών σχημάτων.

Ποια είναι η πραγματικότητα; Εδώ και χρόνια, βλέπουμε:

-       Τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας να αποδυναμώνονται, ενώ έργα και μελέτες να ανατίθενται στις αναπτυξιακές εταιρείες.

-       Δεκάδες χιλιάδες ευρώ να δαπανώνται για «τεχνική και συμβουλευτική υποστήριξη», για «επικοινωνιακές δράσεις» και «προβολή».

-       Θέσεις στελεχών με παχυλούς μισθούς, ενώ οι εργαζόμενοι της Περιφέρειας δουλεύουν με ελλείψεις, υποστελέχωση και εργολαβίες.

Και όλα αυτά, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο από το Περιφερειακό Συμβούλιο και χωρίς διαφάνεια προς τους πολίτες, που έχουν οδηγήσει κατά το παρελθόν στις γνωστές μαύρες σελίδες των Αμαρτωλών Αναπτυξιακών.

Ποια έργα αναλαμβάνουν οι αναπτυξιακές; Ποιοι τα εκτελούν; Με ποιο κόστος; Τι απολογισμό δίνουν; Αυτά είναι ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα.

Μας λένε ότι μέσω αυτών των σχημάτων θα «τρέξουν» πιο γρήγορα τα έργα, ότι θα «προσελκυστούν επενδύσεις». Στην πράξη, αυτό που τρέχει πιο γρήγορα είναι:

-       η απαλλαγή του κράτους από την ευθύνη να παρέχει δημόσιες υπηρεσίες,

-       η μεταφορά δημόσιου χρήματος σε ιδιώτες μέσω των «Α.Ε.»,

-       η εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων πίσω από τα «αναπτυξιακά προγράμματα».

Η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζεστε δεν αφορά τις λαϊκές ανάγκες, αλλά τα συμφέροντα των λίγων.

Ως Λαϊκή Συσπείρωση έχουμε τοποθετηθεί καθαρά:

·    Είμαστε αντίθετοι στη λειτουργία των αναπτυξιακών εταιρειών που αναλαμβάνουν ρόλο παράλληλης διοίκησης έξω από κάθε δημόσιο έλεγχο.

·    Θεωρούμε ότι οι υπηρεσίες της Περιφέρειας πρέπει να ενισχυθούν με μόνιμο προσωπικό, με μέσα και πόρους, ώστε να μπορούν να εκτελούν έργα, να σχεδιάζουν, να ελέγχουν και να υλοποιούν χωρίς μεσάζοντες.

· Ζητάμε πλήρη διαφάνεια: να κατατεθούν στο Περιφερειακό Συμβούλιο όλα τα στοιχεία για τις αναθέσεις, τις συμβάσεις, το προσωπικό και τις αμοιβές των στελεχών των αναπτυξιακών οργανισμών.

·    Δεν πρόκειται να δώσουμε «λευκή επιταγή» σε κανέναν αναπτυξιακό μηχανισμό που λειτουργεί εκτός δημόσιου ελέγχου και σε βάρος του λαού της Πελοποννήσου.

Εμείς παλεύουμε για μια ανάπτυξη σχεδιασμένη με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, με δημόσιες, πλήρως στελεχωμένες υπηρεσίες, με έλεγχο και διαφάνεια, και όχι για Περιφέρειες-εταιρείες που λειτουργούν σαν παράρτημα των επιχειρηματικών ομίλων.

Γι αυτό θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την κατάργηση του αντιλαϊκού νομικού πλαισίου λειτουργίας Περιφερειών και Δήμων, των κάθε λογής «Αναπτυξιακών Οργανισμών» και των νόμων που καθιστούν Περιφέρειες και Δήμους, πεδίο επιχειρηματικής δράσης και φοροεισπρακτικό μηχανισμό.

Τοποθέτηση της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Πε.Συ. 10-11-2025 σχετικά με την ταυτότητα της Πελοποννήσου.

 

Η Λαϊκή Συσπείρωση θεωρεί ότι η «ταυτότητα» της Πελοποννήσου δεν μπορεί να αποκοπεί από τη ζωντανή ιστορία, τον μόχθο και τους αγώνες του λαού της. Η “ταυτότητα” ενός τόπου δεν είναι υπόθεση επικοινωνιακής διαχείρισης ή εμπορικής αξιοποίησης. Δεν ορίζεται από διαφημιστικές καμπάνιες, σλόγκαν και τουριστικά προϊόντα. Ορίζεται από τη ζωή και τη δράση των ανθρώπων του, από την ιστορία, τον πολιτισμό, τους κοινωνικούς αγώνες και τις λαϊκές ανάγκες.

Η Πελοπόννησος έχει πλούσια πολιτιστική και φυσική κληρονομιά, που όμως αντιμετωπίζεται ως «κεφάλαιο προς εκμετάλλευση» για επενδύσεις και τουριστικά συμφέροντα. Αυτό που προωθείται στη πράξη μέσα από προγράμματα «τουριστικής ανάπτυξης», «προβολής» κλπ, με τα εκατομμύρια που δίνετε κάθε φορά, είναι μια ταυτότητα κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες της αγοράς — με στόχο την αύξηση της “ανταγωνιστικότητας” και της “ελκυστικότητας” για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Αυτή η αντίληψη αποσκοπεί στη μετατροπή του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της Πελοποννήσου σε εμπόρευμα, για τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στον τουρισμό, στην ενέργεια, στη γη.

Για εμάς, η πραγματική «ταυτότητα» της Πελοποννήσου πρέπει να αποτυπώνει την καθημερινή ζωή και τον αγώνα του λαού της — του αγρότη που παλεύει για την επιβίωσή του, του εργάτη, του μικροεπαγγελματία, του νέου που αναγκάζεται να φύγει. Να συνδέεται με την ανάδειξη της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς όχι για εμπορική εκμετάλλευση, αλλά για λαϊκή πρόσβαση, παιδεία, πολιτισμό και αναψυχή.

Η ανάπτυξη που χρειάζεται η Πελοπόννησος δεν είναι αυτή που φέρνει κέρδη σε λίγους, αλλά εκείνη που ικανοποιεί τις ανάγκες των πολλών — με προστασία του περιβάλλοντος, δημόσιες υποδομές, στήριξη του πρωτογενούς τομέα και διασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους.

Από αυτή την άποψη ως Λαϊκή Συσπείρωση δεν μπορούμε να συναινέσουμε σε μια προσέγγιση που αντιμετωπίζει την Πελοπόννησο ως «προϊόν», με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων και τουριστών, αγνοώντας τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων της. Διαφωνούμε με την ουσία, σε αυτό δηλαδή που όλοι υπόλοιποι ουσιαστικά συμφωνείτε. Γι αυτό και οι όποιες διαφωνίες σας περιορίζονται σε επιμέρους ζητήματα και όχι στην κυρίως ταμπακιέρα.

Ακούσαμε για «ταυτότητα», «σήμα», «προβολή» και «ανταγωνιστικότητα». Όμως, ποια είναι η ουσία; Ότι πίσω από τα ωραία λόγια, προωθείται ένα μοντέλο ανάπτυξης που βασίζεται στην εμπορευματοποίηση του πολιτισμού, της ιστορίας και της φύσης, στη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, και στην περαιτέρω περιθωριοποίηση των λαϊκών στρωμάτων.

Η πραγματική ταυτότητα της Πελοποννήσου είναι οι άνθρωποί της, όχι τα λογότυπα. Είναι οι κάτοικοι που παλεύουν με την ανεργία, την ακρίβεια, την έλλειψη υποδομών, την εγκατάλειψη των χωριών και των υπηρεσιών υγείας.

Αν πράγματι θέλετε πραγματικά να αναδείξετε την Πελοπόννησο, τότε:

-  Στηρίξτε τον πολιτισμό ως κοινωνικό δικαίωμα, όχι ως τουριστικό προϊόν.

- Διασφαλίστε δωρεάν πρόσβαση στους αρχαιολογικούς χώρους, στα μνημεία, στις παραλίες.

-    Επενδύστε σε δημόσιες υποδομές, μεταφορές, ύδρευση, αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία.

-       Προωθήστε την παραγωγή που στηρίζει τη μικρομεσαία αγροτιά, όχι τα μεγάλα μονοπώλια της ενέργειας και των τροφίμων.

Η δική μας ταυτότητα είναι λαϊκή, κοινωνική, αγωνιστική. Εκφράζει το μόχθο, την ιστορία, τους αγώνες του λαού της Πελοποννήσου για μια ζωή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.

Αυτή είναι η Πελοπόννησος που αξίζει να προβάλλουμε – μια Πελοπόννησος του λαού της, όχι των επιχειρηματικών συμφερόντων. Κι αυτή δεν προβάλλεται με κανένα brand name σας, παλιάς ή νέας κοπής.

Για τη μεταφορά των μαθητών στην Πελοπόννησο

 

Στη συζήτηση που έγινε στο Περιφερειακό Συμβούλιο για το θέμα της μεταφοράς των μαθητών (Τετάρτη 29/10/2025), αναδείχτηκαν πολλά και σοβαρά προβλήματα παρά την προσπάθεια που έκανε και κάνει η Περιφερειακή Αρχή, να ωραιοποιήσει την κατάσταση.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η Π.Α. ζητάει από μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς, βιοπαλαιστές μεταφορείς  «να αναγνωρίσουν την προσπάθειά της», να μην διαμαρτύρονται, να «βολευτούν» με τις προσφερόμενες  υπηρεσίες γιατί η κυβέρνηση «κάνει ο. τι μπορεί» και  διαθέτει μεγάλα ποσά  εκατομμυρίων ευρώ. Για να στηρίξει τα παραπάνω υποστηρίζει, επιπλέον, ότι «δεν έχουμε διαμαρτυρίες από γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές».

Η αλήθεια όμως  που βιώνουν τα παιδιά και οι οικογένειές τους, είναι διαφορετική:

·       Τα παιδιά ΑμεΑ, ακόμα και του Ειδικού Νηπιαγωγείου στην Καλαμάτα, μεταφέρονται ανά 4 με τα ταξί!

·       Οι σχολικοί συνοδοί για ΑμεΑ είναι ανύπαρκτοι.

·       Παιδιά κάτω των 12 ετών μεταφέρονται με ταξί στο μπροστινό κάθισμα του αυτοκινήτου.

·       Περιορίζουν τα «Ειδικά Μαθητικά Δελτία» που προβλέπουν δωρεάν μετακινήσεις σε πόλεις όπως η Καλαμάτα.

·       Χάνονται ώρες διδασκαλίας γιατί δεν έχει συντονιστεί το σχολικό πρόγραμμα με τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ.

·       Παιδιά νηπιαγωγείου και πρώτων τάξεων δημοτικού μεταφέρονται μαζί με μεγαλύτερα, συχνά με πολύωρα δρομολόγια για να φτάσουν στα σχολεία.

·       Περιορίζουν τη χρήση ταξί από απομακρυσμένες περιοχές βάζοντας τα παιδιά που οι γονείς τους παραμένουν στα χωριά σε επιπρόσθετη ταλαιπωρία, παίζοντας ακόμα και με την ασφάλειά τους.

·       Καθυστερούν να λύσουν τις νέες ανάγκες που δημιουργούνται με την έναρξη της νέας χρονιάς, με αποτέλεσμα γονείς να αναγκάζονται να παίξουν το ρόλο του κράτους μεταφέροντας τα παιδιά τους και ουσιαστικά να τιμωρούνται επειδή μένουν στην ύπαιθρο.

 

Στη συγκεκριμένη συνεδρίαση, αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση της εκπροσώπου της Ένωσης Γονέων Καλαμάτας, η οποία κατήγγειλε ότι τα παιδιά ΑΜΕΑ πάνε σχολείο 4 - 4, χωρίς συνοδό, χωρίς πρόβλεψη αν κάποιο πάθει κάποια κρίση (πχ επιληψίας) ενώ ανέφερε ότι παιδί κάτω των 12 ετών στο μπροστινό κάθισμα απαγορεύεται ακόμα και από τον ΚΟΚ, πολύ δε περισσότερο, όταν μιλάμε για παιδί ΑμεΑ.

Αίσθηση επίσης προκάλεσε ο εκπρόσωπος του όλου ΣΥΡΙΖΑ που ζήτησε να ανοίξει η αγορά μεταφοράς μαθητών, να μπουν τουριστικά γραφεία, ώστε να δουλέψει ο «ανταγωνισμός»! Δεν μας είπε τι σχέση έχει αυτό με τα δικαιώματα των μαθητών και των γονιών τους, τι σχέση έχει με τους αυτοαπασχολούμενους αυτοκινητιστές της υπαίθρου που επιτελούν κοινωνικό έργο κρατώντας ταξί σε απομακρυσμένα χωριά. Δεν τους περνάει από το μυαλό, αυτά τα 25 – 30 εκατομμύρια που η Περιφέρεια δαπανά κάθε χρόνο, θα μπορούσαν να ενταχθούν σε ένα πρόγραμμα όπου το ίδιο το δημόσιο θα αναλάμβανε το μεταφορικό έργο, με ασφάλεια, ταχύτητα και με προσωπικό με δικαιώματα.

Πίσω από τα μεγάλα λόγια, πίσω από τις δηλώσεις περί ευαισθησίας κλπ, κρύβεται ένας ακόμα «κόφτης» δαπανών. Η κυβερνητική αναλγησία αποδεικνύεται από την εγκύκλιο που αναφέρει πως τα παιδιά ΑμεΑ μπορούν να μεταφέρονται έως και 4 μαζί σε ταξί, και από την στάση της Περιφέρειας που την εφαρμόζει! Οικονομία στις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών για να δίνουν λεφτά με τη σέσουλα στους μεγαλοεπενδυτές!

 

Ακολουθεί η συνολική τοποθέτηση της Λαϊκής Συσπείρωσης Πελοποννήσου.

 

Για τη μεταφορά των μαθητών

 

Συζητάμε για ένα πολύ σοβαρό θέμα που απασχολεί χιλιάδες οικογένειες, και διαπιστώνουμε ότι για ακόμα μια χρονιά επαναλαμβάνονται τα σοβαρά προβλήματα με τη μεταφορά των μαθητών.

Αιτία των προβλημάτων είναι το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει την τελευταία δεκαετία, που έχει συνδιαμορφωθεί από όλες τις κυβερνήσεις (ΚΥΑ 24001/2013 που αντικαταστάθηκε από την ΚΥΑ 50025/2018 και η οποία τροποποιήθηκε με την ΚΥΑ 53173/2022), και έχει σαν βασικό χαρακτηριστικό την αναπαραγωγή μεγάλων περιορισμών στο δικαίωμα των παιδιών για δωρεάν μεταφορά προς και από το σχολείο τους. 

Α. Ένα θέμα αφορά τις αστικές μεταφορές. Χαρακτηριστικά αναφέρεται στο νόμο ότι για να δικαιούται μαθητής γυμνασίου ή λυκείου δωρεάν Ειδικό Μαθητικό Δελτίο (ΕΜΔ) για το αστικό λεωφορείο, θα πρέπει η απόσταση της κατοικίας του από το σχολείο να είναι μεγαλύτερη από τα 2,5 χιλιόμετρα, λες και αν είναι 2,4 ή  2 χλμ είναι εφικτό ο μαθητής να πηγαινοέρχεται με τα πόδια.  

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να είναι ελάχιστοι οι μαθητές που δικαιούνται τη μεταφορά χωρίς εισιτήριο. Ένα «ελευθέρας» που αφορούσε δύο – όλα κιόλα δρομολόγια, το πρωί και το μεσημέρι, και όχι όλες τις μετακινήσεις, που χρειάζονται τα παιδιά για τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Αντί να διευρυνθεί και να πάρει μια έστω μικρή ανάσα η λαϊκή οικογένεια, εσείς το κόβεται!

Αλήθεια, για πιο λόγω μέχρι πέρσι  υπήρχε στην Καλαμάτα το ελευθέρας και φέτος μαζικά καταργήθηκε; Ήταν παράνομη η Περιφέρεια και φέτος ευθυγραμμίστηκε με τη νομοθεσία; Φέτος μετακινήθηκαν τα σπίτια τους και μίκρυναν οι αποστάσεις; Είναι υποκριτικό από πλευράς κυβέρνησης να ανακοινώνει μέτρα για τη στήριξη της οικογένειας και από την άλλη να επιβαρύνει τις λαϊκές οικογένειες!

Β. Με τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ υπάρχουν σοβαρά ζητήματα.

Πρώτα απ’ όλα η ασφάλεια. Τα παιδιά της πρώτης δημοτικού, να περπατήσουν κανά χιλιόμετρο να πάνε στην πλατεία, να τα αφήσουν  στη στάση και από εκεί στους δρόμους για να πάνε στο σχολείο!

Μεγάλα, μικρά, άλλα με προβλήματα, άλλα ζωηρά, και ταξιδεύουν όλα μαζί, χωρίς ουσιαστική επιτήρηση και από την άλλη ημερίδες ολόκληρες για το σχολικό εκφοβισμό και την ατομική ευθύνη της οικογένειας! 

Παράλληλα, τα δρομολόγια του ΚΤΕΛ είναι έτσι δομημένα που για να καταλήξουν στον προορισμό τους περνάνε από πολλά χωριά, κάνουν πολλές στάσεις, καθυστερούν. Μπορεί να είναι στο διπλανό χωριό το σχολείο και να ταξιδεύουν 45 λεπτά για να φτάσουν   με αποτέλεσμα αχρείαστη ταλαιπωρία και  το μυαλό των παιδειών «γιαούρτη».

Σημαντικό πρόβλημα που απαιτεί άμεση συνεννόηση με το ΚΤΕΛ αποτελεί το νέο ωράριο στο σχολείο (8:10 και 2:10). Τα δρομολόγια είναι του ΚΤΕΛ δεν είναι σχολικά. Αν λοιπόν τελειώνει το σχολείο υποχρεωτικά  2:10 υπάρχει κίνδυνος τα παιδιά από τη Βέργα ή τη Μάνη στην Καλαμάτα, τα παιδιά από τα χωριά του Ταϋγέτου και του Πάρνωνα στη Σπάρτη, να βολοδέρνουν μέχρι το επόμενο λεωφορείο. Αντίστοιχα, συνεννόηση χρειάζεται και για τα πρωινά δρομολόγια. Δεν πρέπει να γίνει αποδεκτό το χάσιμο σχολικών ωρών ή γιατί άργησε το λεωφορείο, ή γιατί πρέπει το παιδί να φύγει νωρίτερα για να το προλάβει, επειδή η κυβέρνησή σας αποφάσισε να αποθεώσει την αποσπασματικότητα, με κάθετα μέτρα που απαιτούν ρυθμίσεις που αργούν ή δεν έχουν γίνει.

Στο επόμενο όμως, έχετε εσείς την αποκλειστική ευθύνη. Που ακούστηκε να βάζετε αντικίνητρα για την αποτροπή μετακίνησης των μαθητών!

Στους μαθητές της Α τάξης των ΕΠΑΛ που επιλέγουν το πιο μακρινό σχολείο από την κατοικία τους , δε χορηγείται  Ειδικό Μαθητικό Δελτίο για δωρεάν εισιτήριο! «Γιατί να πάς στην Καλαμάτα, και όχι στη Μεσσήνη;», λέτε του παιδιού. «Γιατί η ειδικότητα που θέλω να πάρω του χρόνου, υπάρχει μόνο στην Καλαμάτα»! Γιατί θα πρέπει τα παιδιά να αλλάζουν σχολικό περιβάλλον κάθε χρόνο! 

Θα μπορούσε ο διευθυντής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για εξαιρετικούς εκπαιδευτικούς λόγους να δώσει εξαίρεση και να χορηγηθεί το δωρεάν εισιτήριο αλλά τον πιέζει η περιφέρεια να μην το κάνει γιατί δήθεν γίνονται ατασθαλίες.

Είναι απαράδεκτο και αντιπαιδαγωγικό να δημιουργούνται εμπόδια σε ένα μαθητή να φοιτήσει στον τύπο σχολείου που επιλέγει.

Οι μαθητές για ψυχοκοινωνικούς λόγους δε μπορούν να αλλάζουν σχολικό περιβάλλον κάθε χρόνο.

Πρέπει να είναι, κατά το δυνατόν, σε ένα σταθερό σχολικό περιβάλλον ώστε ομαλά να κοινωνικοποιηθούν να δομήσουν σχέσεις και να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους.

Η μετάβαση από ένα σχολείο σε άλλο επιφέρει αλλαγές ακόμα στη συμπεριφορά τους.

 

Γ. Προωθείται ο περιορισμός της χρήσης ταξί, παρότι σε αρκετές περιοχές –π.χ. Πολιανή Μεσσηνίας– η μεταφορά με ταξί ήταν η μόνη ασφαλής και πρακτική λύση. Παιδιά που μέχρι σήμερα μεταφέρονταν από την πόρτα του σπιτιού στο σχολείο, τώρα θα υποχρεώνονται να περπατούν εκατοντάδες μέτρα, ακόμα και μέσα σε κακοκαιρία, για να φτάσουν στη στάση του λεωφορείου και να επιστρέφουν στα σπίτια τους αργά το απόγευμα.

 

Δ. Η πιο ευαίσθητη όμως κατηγορία είναι τα παιδιά ΑμεΑ που ενώ απαιτούν ειδική φροντίδα και στη μεταφορά τους, δεν την έχουν.

Υπάρχει απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου για 2 παιδιά ανά ταξί. Δεν εφαρμόζετε.

Υπάρχουν περιπτώσεις που μεταφέρονται ακόμα και 4 παιδιά μαζί! Ακόμα και στο Ειδικό νηπιαγωγείο. Αλήθεια πώς ακριβώς κάθονται στο μπροστινό κάθισμα αυτά τα παιδιά του νηπιαγωγείου και του Δημοτικού, δεν απαγορεύεται, δεν ισχύει ο ΚΟΚ που ορίζει το ύψος και τα βάρος του παιδιού που μπορεί να κάτσει μπροστά, και μάλιστα χωρίς ειδικό κάθισμα; Ή κάθονται και τα 4 παιδιά πίσω! Είναι εγκληματικό αυτό που γίνεται και έχει ευθύνη η περιφέρεια!

Αλλά το ακόμα  σοβαρότερο είναι ότι 4 παιδιά, 3 παιδιά, με ειδικές ανάγκες ταξιδεύουν χωρίς ασφάλεια. Πριν κάποια χρόνια ένα παιδί τράβηξε χειρόφρενο! Μπορεί να πάθουν κρίση επιληψίας ή άλλη κρίση, να βγάλουν τις ζώνες τους, και ότι άλλο!

Δεν χρειάζονται σχολικοί συνοδοί; Μπορούν αυτό το ρόλο να τον παίξουν οι οδηγοί; Σε όλες τις περιπτώσεις; Όχι δεν μπορούν.

Είναι ελάχιστοι οι σχολικοί  Συνοδοί! Και δεν δεχόμαστε δικαιολογίες για το αν οι γονείς ζητάνε από του διευθυντές!

 

 

Και γιατί όλα αυτά; Για το καλό των μαθητών; Όχι! Για να κάνει η κυβέρνηση οικονομία! Και από την άλλη εκατομμύρια για σταλίες, για αποζημιώσεις, εκατομμύρια σε σκάνδαλα, σε χασάπιδες και φραπέδες. Και αυτό δεν είναι λαϊκισμός, είναι η αλήθεια. Λαϊκισμός είναι τα μεγάλα λόγια για την προστασία της οικογένειας σε σύγκριση με τα έργα.

          Και τα λέμε αυτά γιατί  ακόμα και στις περιπτώσεις όπου ένας μαθητής δικαιούται, με βάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, δωρεάν μεταφορά, υπεισέρχονται επιπλέον δυσκολίες:

►   Για παράδειγμα, το υπάρχον σύστημα δημοσίων συμβάσεων και η παντελής έλλειψη υποδομών μεταφοράς από το ίδιο το κράτος, σε όλες του τις βαθμίδες (υπουργείο – περιφέρειες – δήμοι), έχει μετατρέψει την ικανοποίηση του δικαιώματος των παιδιών  σε γρίφο, η επίλυση του οποίου εξαρτάται από το κατά πόσο συμφέρει ή όχι την κάθε ιδιωτική επιχείρηση (ταξιδιωτικό γραφείο, ΚΤΕΛ, ταξί) να συμμετέχει στην εκάστοτε διαγωνιστική διαδικασία και τελικά  να αναλάβει ή όχι κάποιο δρομολόγιο.

Ως αποτέλεσμα αυτών, πολλά δρομολόγια  βγαίνουν  άγονα, παρά τις προσπάθειες των εργαζόμενων της Περιφέρειας, να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα.

Ενώ είναι υποχρεωτικό, να συγκροτούνται Επιτροπές Παρακολούθησης και ελέγχου της σωστής, έγκαιρης και ασφαλούς πραγματοποίησης του μεταφορικού έργου, σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν καν συγκροτηθεί ή στην καλύτερη των περιπτώσεων εκτελούν πλημμελώς τα καθήκοντά τους.

Γενικά, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων που κρατάν σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα της δαπάνες από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη μεταφορά των μαθητών μετά τις περικοπές την περίοδο των μνημονίων, οι συνθήκες μετακίνησης από και προς το σχολείο, δεν εξασφαλίζουν τη γρήγορη, ασφαλή και με αξιοπρέπεια μεταφορά το μαθητών.

Η μόνη πρόταση που μπορεί να δώσει λύση είναι η απόκτηση από Δημόσιο Φορέα όλου του αναγκαίου στόλου οχημάτων, η πρόσληψη οδηγών & κατάλληλων συνοδών, ώστε έγκαιρα και ολοκληρωμένα να προγραμματίζονται και να πραγματοποιούνται όλα τα δρομολόγια, που χρειάζονται για την μεταφορά των μαθητών, που εντάσσονται στο «σύστημα» αυτό, χωρίς τον ασφυκτικό χιλιομετρικό περιορισμό, με ταυτόχρονη ένταξη και χρήση του στόλου αυτού σε υπόλοιπες ανάγκες και δράσεις μετακινήσεων (εκδρομές, επισκέψεις σε χώρους Πολιτισμού και Άθλησης, άλλα δρομολόγια κλπ.).

Κρίνουμε δε αναγκαίο η υλοποίηση μιας τέτοιας πρότασης να ξεκινήσει από τα ειδικά σχολεία.

·       Με βάση τα παραπάνω, θα θέλαμε να ενημερωθεί το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, ποια δρομολόγια είχαν αποβεί άγονα, ποιες Επιτροπές Ελέγχου και παρακολούθησης μεταφοράς μαθητών δεν έχουν συγκροτηθεί

·       Να ενημερωθούμε επίσης για τα παιδιά ΑμεΑ: ανά περιφερειακή ενότητα πόσα παιδιά μεταφέρονται, με τι μέσα, με πόσους συνοδούς,

 

Διεκδικούμε:

►     Άμεση επαναφόρτιση των Ειδικών Μαθητικών Δελτίων των δικαιούχων μαθητών..

►     Χορήγηση σε όλους τους μαθητές Δωρεάν ΕΜΔ για τα αστικά και υπεραστικά ΚΤΕΛ, ανεξάρτητα από τη χιλιομετρική απόσταση κατοικίας – σχολείου και δυνατότητα να χρησιμοποιούνται σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, αφού οι μαθητές κατά βάση μετακινούνται για λόγους που αφορούν την εκπαίδευσή τους.

►    Απαγόρευση μεταφοράς άνω των 2 παιδιών με ΤΑΞΙ στις περιπτώσεις των ΑΜΕΑ, των νηπίων, και της πρώτης δημοτικού.

►     Τοποθέτηση Συνοδών σε όλα τα οχήματα που πραγματοποιούν μεταφορές μαθητών ειδικά στα ΑΜΕΑ

►     Κατάλληλα διαμορφωμένα λεωφορεία και γενικότερα οχήματα για μεταφορά μαθητών με Ειδικές Ανάγκες, προσαρμοσμένα στις όποιες ιδιαιτερότητες.

►     Να διεξάγονται σχολαστικοί έλεγχοι οχημάτων και οδηγών.

►     Για το διάστημα που δεν ικανοποιείται το δικαίωμα στην πρόσβαση στην εκπαίδευση για οποιονδήποτε μαθητή, ο γονιός θα πρέπει να αποζημιώνεται. Επιβάλλεται, σήμερα,  αύξηση του γονικού επιδόματος, τουλάχιστον στο ύψος του 1 ευρώ/χλμ, μέχρι την ανάθεση των δρομολογίων μαθητών, οι οποίοι είναι δικαιούχοι μεταφοράς με δημόσια σύμβαση. Το γονικό επίδομα των 0,35 ευρώ / χλμ (μονή διαδρομή), που προβλέπεται είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες. Αρκεί κάποιος να σκεφτεί ότι παραμένει στο συγκεκριμένο ύψος τα τελευταία 15 χρόνια, τη στιγμή που το κόστος των καυσίμων έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Έγκαιρη καταβολή του γονικού επιδόματος το αργότερο έναν μήνα μετά την υποβολή των δικαιολογητικών.

►     Προσλήψεις του απαιτούμενου διοικητικού προσωπικού στα Σχολεία, προκειμένου να διεκπεραιώνονται οι διαδικασίες που άπτονται της μεταφοράς μαθητών και να ενημερώνονται οι γονείς, χωρίς να αποσπούνται οι εκπαιδευτικοί από το παιδαγωγικό τους έργο.

►     Ενίσχυση των Οικονομικών Υπηρεσιών των Περιφερειών με το απαιτούμενο μόνιμο προσωπικό, προκειμένου να επισπευσθούν οι διαγωνιστικές διαδικασίες.

►     Ενίσχυση σε επίπεδο υποδομών και οδοποιίας, πχ ασφαλείς διαβάσεις, σήμανση, πεζοδρόμια σε κεντρικούς οδικούς άξονες.

►     Δημιουργία ενιαίου κρατικού φορέα για αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν και ασφαλές σύστημα μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία τους με ιδιόκτητο στόλο λεωφορείων κατάλληλα διαμορφωμένων για τις ανάγκες των μαθητών,  με μόνιμους εξειδικευμένους οδηγούς και συνοδηγούς».