Η Λαϊκή
Συσπείρωση θεωρεί ότι η «ταυτότητα» της Πελοποννήσου δεν μπορεί να αποκοπεί από
τη ζωντανή ιστορία, τον μόχθο και τους αγώνες του λαού της. Η “ταυτότητα” ενός
τόπου δεν είναι υπόθεση επικοινωνιακής διαχείρισης ή εμπορικής αξιοποίησης. Δεν
ορίζεται από διαφημιστικές καμπάνιες, σλόγκαν και τουριστικά προϊόντα. Ορίζεται
από τη ζωή και τη δράση των ανθρώπων του, από την ιστορία, τον πολιτισμό, τους
κοινωνικούς αγώνες και τις λαϊκές ανάγκες.
Η
Πελοπόννησος έχει πλούσια πολιτιστική και φυσική κληρονομιά, που όμως
αντιμετωπίζεται ως «κεφάλαιο προς εκμετάλλευση» για επενδύσεις και τουριστικά
συμφέροντα. Αυτό που προωθείται στη πράξη μέσα από προγράμματα «τουριστικής
ανάπτυξης», «προβολής» κλπ, με τα εκατομμύρια που δίνετε κάθε φορά, είναι μια
ταυτότητα κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες της αγοράς — με στόχο την αύξηση της
“ανταγωνιστικότητας” και της “ελκυστικότητας” για τους επιχειρηματικούς
ομίλους.
Αυτή η
αντίληψη αποσκοπεί στη μετατροπή του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της
Πελοποννήσου σε εμπόρευμα, για τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων
στον τουρισμό, στην ενέργεια, στη γη.
Για εμάς, η
πραγματική «ταυτότητα» της Πελοποννήσου πρέπει να αποτυπώνει την καθημερινή ζωή και τον αγώνα του λαού της
— του αγρότη που παλεύει για την επιβίωσή του, του εργάτη, του
μικροεπαγγελματία, του νέου που αναγκάζεται να φύγει. Να συνδέεται με την ανάδειξη της πολιτιστικής και φυσικής
κληρονομιάς όχι για εμπορική εκμετάλλευση, αλλά για λαϊκή πρόσβαση, παιδεία, πολιτισμό και
αναψυχή.
Η ανάπτυξη
που χρειάζεται η Πελοπόννησος δεν είναι αυτή που φέρνει κέρδη σε λίγους, αλλά
εκείνη που ικανοποιεί τις ανάγκες των
πολλών — με προστασία του περιβάλλοντος, δημόσιες υποδομές, στήριξη του
πρωτογενούς τομέα και διασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους.
Από αυτή την
άποψη ως Λαϊκή Συσπείρωση δεν μπορούμε να συναινέσουμε σε μια προσέγγιση που
αντιμετωπίζει την Πελοπόννησο ως «προϊόν», με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων
και τουριστών, αγνοώντας τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων της. Διαφωνούμε
με την ουσία, σε αυτό δηλαδή που όλοι υπόλοιποι ουσιαστικά συμφωνείτε. Γι αυτό
και οι όποιες διαφωνίες σας περιορίζονται σε επιμέρους ζητήματα και όχι στην
κυρίως ταμπακιέρα.
Ακούσαμε για
«ταυτότητα», «σήμα», «προβολή» και «ανταγωνιστικότητα». Όμως, ποια είναι η
ουσία; Ότι πίσω από τα ωραία λόγια, προωθείται ένα μοντέλο ανάπτυξης που
βασίζεται στην εμπορευματοποίηση του
πολιτισμού, της ιστορίας και της φύσης, στη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, και στην περαιτέρω περιθωριοποίηση των λαϊκών
στρωμάτων.
Η πραγματική
ταυτότητα της Πελοποννήσου είναι οι άνθρωποί της, όχι τα λογότυπα. Είναι οι
κάτοικοι που παλεύουν με την ανεργία, την ακρίβεια, την έλλειψη υποδομών, την
εγκατάλειψη των χωριών και των υπηρεσιών υγείας.
Αν πράγματι
θέλετε πραγματικά να αναδείξετε την Πελοπόννησο, τότε:
- Στηρίξτε τον πολιτισμό ως κοινωνικό δικαίωμα, όχι ως τουριστικό προϊόν.
- Διασφαλίστε δωρεάν πρόσβαση στους αρχαιολογικούς χώρους,
στα μνημεία, στις παραλίες.
- Επενδύστε σε δημόσιες υποδομές, μεταφορές, ύδρευση, αντιπλημμυρική και αντιπυρική
προστασία.
- Προωθήστε την παραγωγή που στηρίζει τη μικρομεσαία
αγροτιά, όχι τα μεγάλα μονοπώλια της ενέργειας και των τροφίμων.
Η δική μας
ταυτότητα είναι λαϊκή, κοινωνική, αγωνιστική. Εκφράζει το μόχθο, την ιστορία,
τους αγώνες του λαού της Πελοποννήσου για μια ζωή με δικαιώματα και
αξιοπρέπεια.
Αυτή είναι η
Πελοπόννησος που αξίζει να προβάλλουμε – μια Πελοπόννησος του λαού της, όχι των επιχειρηματικών
συμφερόντων. Κι αυτή δεν προβάλλεται με κανένα brand name σας, παλιάς ή νέας κοπής.
